AlbumsRecensies

The Orielles – Silver Dollar Moment (★★★★): De hipste grooves in petto

AlbumsRecensies

The Orielles – Silver Dollar Moment (★★★★): De hipste grooves in petto

Een van de meest groovy debuutalbums van de laatste tijd komt van een Londens trio: The Orielles! De band is een paar jaar geleden spontaan opgericht. Henry Wade en de zussen Esme Dee en Sidonie Hand-Halford ontmoetten elkaar op een feestje, het klikte en zo geschiedde… Al snel kwamen er enkele nummers, maar het zou tot dit jaar duren voordat The Orielles aan de oppervlakte kwam. Na een aantal treffende singles in aanloop van meer, mogen we hun debuutalbum Silver Dollar Moment met open armen ontvangen.

Op het eerste gehoor heeft deze muziek alles wat je op een aanstekelijk plaat mag verwachten: mooie samenzang, rammelende gitaren en energetische drums. ‘Zo bestaan er wel honderden albums’, horen we je al denken. Toch hebben ze een unieke kwaliteit die we niet altijd terugvinden bij andere bands: het niet verlegen zijn om er een schepje bovenop te doen. Zo wordt er al vanaf het eerste nummer “Mango” van alles uit de kast gehaald. Bovenop de stevige basis wordt er een feest gebouwd van stromende gitaarlijnen, kleurrijke lagen percussie en zelfs een orgeltje als kers op de taart! Het is duidelijk dat The Orielles veel in petto heeft voor dit album.

Daarbovenop klinkt de muziek op Silver Dollar Moment ontzettend groovy. Met het nummer “Old Stuff, New Glass” zal de luisteraar dit al vroeg geweten hebben. Het brengt rockmuziek naar een niveau waar het onmogelijk wordt om nog stil te blijven zitten. Hier merken we ook waar het trio de mosterd haalde. We horen het geluid van de bands die in de jaren ’80 indierock en post-punk naar de dansvloer brachten. Zo denken we spontaan aan madchester en dance-punk groepen als Happy Mondays, Lizzy Mercier Descloux, A Certain Ratio, Essential Logic, ESG… Vooral de sappige baslijnen en drumfills doen ons aan die laatste denken. Het bewijst dat je niet oud moet zijn om de invloed van muziek van dertig jaar geleden te voelen, al verraadde de expressieve albumhoes dit misschien al.

Toch klinken The Orielles nooit als copycats. Integendeel, ze weten een frisse en hedendaagse twist te geven aan hun muziek waardoor deze nooit ouderwets gaat klinken. Ze zijn dan wel goed in alles te geven, maar ze weten ook heel goed hoe ze hun ideeën kunnen gebruiken en laten varen om zo de variatie in het album te houden. Nummers als het catchy “I Only Bought It For The Bottle” laten de bovengenoemde invloeden dan weer voor wat ze zijn en gaan resoluut voor de gestroomlijnde (maar funky) weg voorwaarts. Dit terwijl ze ook het compleet tegenovergestelde kunnen doen op “Liminal Spaces”. Op dat lied nemen ze gas terug en brengen ze een zwoele ballad die ontaardt in de exotische en jazzy instrumental “The Sound of Liminal Spaces”.

Het trio weet ook uit te blinken in andere facetten. Zo horen we op bepaalde momenten verrassende vormen van samenzang. Een voorbeeld hiervan is Henrys diepe vocals die een leuke wisselwerking met Esmes jeugdige stem bieden op de kleurrijke single “Let Your Dogtooth Grow”. Samen met de blinkende gitaren en frisse drums, maakt het dit nummer één van de leukste op de plaat. Net zoals bij veel andere momenten weerspiegelt de energie die de band in haar muziek legt, perfect de jeugdigheid van de leden.

Ook op de latere nummers op Silver Dollar Moment lijkt de creativiteit van The Orielles onuitputtelijk. Naast de overweldigende stroom gitaren weet de band op nummers als “Henry’s Pocket” en “48 Percent” nieuwe elementen in de mix te gooien waaronder fluiten en bongos. Op het melancholisch klinkende “Borrachero Tree” is er zelfs ruimte voor een akoestische gitaar en glockenspiel. Ondanks die injectie van variatie en het buiten de lijntjes kleuren, hebben we toch het gevoel dat de liedjes een stuk minder memorabel zijn dan die op de eerste helft van het album.

Misschien kon het geen kwaad om één of twee nummers te laten voor wat ze zijn. Of er kon ook worden afgeloten met “Sugar Tastes Like Salt”, de kolossale single van acht minuten die het album vooraf ging, maar verrassend genoeg niet te bespeuren is op deze plaat. Al zou dat lied wel iets té zwaar en venijnig geweest kunnen zijn om Silver Dollar Moment mee af te ronden. Gelukkig wordt er afgesloten met een ander briljant nummer. “Blue Suitcase (Disco Wrist)” zorgt dankzij zijn speelse groove voor een euforisch einde.

Op Silver Dollar Moment zijn The Orielles definitief uit de startblokken geschoten met een debuutalbum waar het plezier en de jeugdigheid van afspat. Het trio laat zich inspireren uit de meest dansbare sounds uit de jaren ’80 underground- en indiescene, maar stelt vooral zijn eigen identiteit en visie centraal. Een uiterst amusant, energiek en creatief resultaat van een sympathieke band die – wat ons betreft – het helemaal mag maken!

The Orielles live aan het werk zien? Op woensdag 4 april staan ze in de Botanique. Allen daarheen!

Related posts
LiveRecensies

Motel Mozaïque (Dag 2): Verwondering afgewisseld met teleurstelling

De tweede dag van Motel Mozaïque was de eerste volle festivaldag in Rotterdam, wat betekende dat we al relatief vroeg op pad…
AlbumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #20

Er verschijnen doorheen het jaar zoveel albums dat het heel moeilijk is om alles een volledige recensie te geven. Daarom vonden we…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single The Orielles - "Space Samba (Disco Volador Theme)"

Een tweede album maken is altijd iets moeilijker dan dat eerste, maar het lijkt erop dat The Orielles net veel meer plezier…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.