Madensuyu is een band van eigen bodem waarvan we weten dat ze bij velen nauw aan het hart ligt. De muziek van het duo valt niet zozeer onder te brengen in een specifiek genre, maar heeft een zeer typerende energie als stijlkenmerk. Met dit vijfde album Current lijken ze een ode te brengen aan de vergankelijkheid. Een knipoog naar het feit dat alles en iedereen op zijn eigen manier uniek is, zelfs in deze huidige tijd van massaproductie en politiek correcte uniformiteit. Elk album weer vervaardigen ze met twee handmatig het artwork. Deze keer zijn er 32 verschillende soorten cd-hoezen te vinden, gemaakt van polyurethaan.
Met de gitaren aan kant geschoven en het merendeel van de nummers dat rust op enkel een basis van samenspel tussen drums en pianospel, geeft dit een album een uitgeklede sound weer. Dit uit zich in meer sobere nummers zoals titeltrack “A Current”, waar de stuwende drums van PJ Vervondel het geheel iets primitiefs geven. Of op “The Flood The Flow The Roar” waar de melodische piano drie minuten lang explosief en intens voorbij raast. De grens tussen bombast en simpliciteit is altijd al flinterdun geweest bij Madensuyu, dit aspect lijkt nu extra in de verf gezet te worden met een alweer een uniek resultaat als gevolg.
De twee slagen erin om met “One More Time” meer rauwe energie uit een piano te halen dan de meeste professionele gitaristen zelfs met alle distortion in de wereld ooit kunnen bereiken. De opgejaagdheid en overweldigende drive geven het nummer een zekere virtuositeit en adrenalinekick. Jammergenoeg kunnen we die kick niet terugvinden doorheen heel het album. Op momenten valt de machine die Madensuyu is even te lang stil om goed te zijn. “Rag” is voorzien van een extra krijsende synth maar dit extraatje maakt het nummer er niet interessanter op. Dit soort dode momenten zijn een paar keer terug te vinden doorheen de plaat, iets wat op de band’s meesterwerk D Is Done niet voorviel. Een toevoeging op de basis van piano en drums die wel werkt zijn de vocals in canon op “Ill Timed”. Een nummer dat traag opbouwt en nooit helemaal losbarst maar bewijst dat de kracht van een muziekstuk niet per sé evenredig is met de luidheid ervan. Het nummer brengt een gevoel van archaïsche rancune maar biedt tegelijk ook zelf de oplossing ervoor aan, geniaal gewoon.
Een album dat voor sommigen erop of eronder zal zijn. Wie fan is van de noise-rockende kant Madensuyu, zal waarschijnlijk wat op zijn honger blijven zitten. Nochtans bezit ook dit album dé factor die ons zo van de band laat houden: elke noot staat er met volledige inzet en is nooit zomaar een leeg opvulsel zonder gevoel. Maar het moet gezegd zijn dat het geheel iets te sober uitdraaide en het net dat tikkeltje meer had mogen zijn.
Op 22/02 stelt Madensuyu Current voor in De HandelsBeurs in Gent.