InterviewsUitgelicht

Interview Wolf Alice: “Eigenlijk zijn we gewoon een rockband!”

Bij de release van “My Love Is Cool” was Wolf Alice nog een nobel onbekende groep. Een nieuwe plaat, een plaatsje op de soundtrack van Trainspotting en optredens op onder meer het hoofdpodium van Glastonbury en Reading later streken ze voor de tweede keer neer in Brussel. Enkele uren voor ze het podium van de uitverkochte Botanique bestegen, gingen wij op de koffie bij gitarist Joff Oddie en drummer Joel Dilla.

Proficiat met jullie nieuwe plaat. Visions Of A Life is morgen één maand oud. Hoe hebben jullie die maand ervaren?

Joel: “Wow zijn we al een maand ver? Het is een beetje een wervelwind geweest. We hebben enorm veel nieuwe mensen leren kennen en enorm veel leuke reacties gekregen. Vooral de eerste week toen we een hele hoop kleine sets mochten spelen in de UK.”

Joff: “Ik ben aan het nadenken over hoe ik een algemeen beeld kan vormen van de voorbije maand, maar er zijn gewoon zoveel enorm leuke dingen gebeurd op een korte periode.”

Joel: “En dingen niet gebeurd, ze hebben me al een tijdje niet meer in de pub gezien.”

Als ik me niet vergis zijn jullie zelfs tot in Japan geweest. Ik kan me voorstellen dat dat een totaal andere cultuur is, hoe werden jullie daar ontvangen?

Joff: “De fans waren geweldig. Er is een soort cliché dat Japanners extreem beleefd zijn en daardoor optredens heel statisch zijn, maar ons publiek was enorm uitgelaten.”

Joel: “Dat is ook iets vrij nieuw voor hun. Een vriendin van mij woonde in Japan en vertelde me dat tot een jaar geleden dansen in clubs of op optredens totaal not done was in hun cultuur.”

Joff: “We wisten op voorhand ook niet echt hoe we ons zouden moeten gedragen, wat we konden roepen of wat niet.”

Joel: “Ohja, ‘FUCK’.”

Twee jaar geleden zagen we jullie hier, in hetzelfde gebouw, optreden en wanneer we Visions Of A Life de eerste keer hoorden, klonk het alsof jullie de energie die jullie live brengen in een album hadden gestoken.

Joel: “Zo cool dat je dat zegt. Met de vorige plaat kregen we inderdaad enorm veel complimenten over onze energie op het podium.”

Maar op de plaat zelf was die net iets minder opvallend aanwezig als nu.

Joff: “Ik ben enorm blij dat jullie dit opmerken. Met My Love Is Cool hebben we bekeken hoe we met vier man live een zo vol mogelijke sound kunnen krijgen en we hebben nu ook bewust gekozen om die lijn door te trekken op ons nieuwe album.”

Het klinkt een beetje alsof jullie met de nieuwe plaat jullie “vuile” rock kantje durven omarmen.

Joel: “Wanneer we My Love Is Cool opnamen vonden we dat we onszelf niet in een bepaald genre konden thuisbrengen. Ik herinner me dat we na een paar optredens zelf zeiden ‘hey, eigenlijk zijn we gewoon een rockband!’. Het is gewoon zo fucking leuk om je songs op zo een energieke manier te brengen omdat je dan ook een energieke reactie terugkrijgt van het publiek. 

Joff: “Dat we er zoveel fun in hebben om die nummers te spelen, is denk ik ook wel iets dat aanslaat bij ons publiek.”

Joel: “Op geen enkel moment hebben we nagedacht wat het publiek zou willen horen want als je dat begint te doen, dan werkt het gewoon niet. Ik denk dat als we op een bepaald moment niet ons eigen plezier op de eerste plaats zetten, dat Visions Of A Life een ramp geworden zou zijn.”

Dat jullie plezier hebben op het podium is duidelijk, maar wat is jullie absolute favoriete nummer om live te brengen?

Joff: “Dat moet “Yuk Foo” wel zijn.”

Joel: “Nu wel, nu ik het meer op spiergeheugen kan spelen. De eerste paar keren was het echt een marteling en wist ik niet wat ik deed.” *zwaait wild met zijn armen*

Joff: “Het leuke is dat de opname voor het album ook gewoon wij vier zijn die het live in de studio spelen.”

Joel: “Ik denk dat dat een beetje een basis is waardoor we nu live alle kanten met het nummer opkunnen.”

Op het album gaan jullie qua genre ook veel kanten op. Er zijn enorm veel transities van een soort dreamy indie pop naar stevige uithalen. Is dat een moeilijkheid om live over te brengen?

Joel: “Persoonlijk vind ik het moeilijker om songs als “Don’t Delete The Kisses” te spelen omdat ik in wat heviger materiaal als “Visions Of A Life” mezelf meer kan verliezen en beter op gevoel kan spelen.”

Joff: “Ik verlies mezelf in al onze muziek.” *schaterlacht*

Hoe zouden jullie de sound van Wolf Alice zelf omschrijven?

Joel: “Dat is iets wat we eigenlijk nooit echt doen. We laten mensen als jullie beslissen hoe wij klinken.”

Joff “Overlaatst zaten we in een taxi en de chauffeur vroeg ons wat voor muziek we maakten en we keken elkaar allemaal vragend aan.”

Joel: “Zoals daarnet gezegd denk ik wel dat we omarmen dat we een rockband zijn. Maar rock wordt vaak geassocieerd met slechte muziek dus gaan we het nooit echt uit onszelf zeggen, we laten de media en het publiek die interpretaties maken.”

De media in jullie thuisland was alleszins extreem lovend over die sound. Op een bepaald moment werden jullie zelfs vergeleken met Oasis.

Joel: “Daar besteden we niet echt aandacht aan. Mijn hele leven heb ik bands zo opgehemeld zien worden.”

Joff: “Dat zijn gewoon goede headlines om magazines mee te verkopen. Elk jaar zie je een paar bands die de zogenaamde ‘redders van gitaarmuziek’ zijn. Ik weet zelfs niet meer wie het vorig jaar was.”

Joel: “Het is natuurlijk wel enorm flatterend dat mensen ons leuk vinden maar vanaf dat je zo een headlines gaat geloven… Well, we zijn geen Gallaghers.”

Voor Visions Of A Life hebben jullie samengewerkt met producer Justin Meldal-Johnson, een vrij grote naam.

Joel: “Justin was geweldig. Hij heeft niet echt een signature sound dus konden we de plaat de vibe meegeven die we wilden.”

Joff: “Hij is ook een enorm goede muzikant en probeerde het verhaal dat we wilden brengen, te begrijpen en mee in dezelfde richting te denken.”

Joel: “Hij is ook gewoon enorm veel fun om mee in de studio te zitten.”

Een andere samenwerking dit jaar was die met Michael Winterbottom. Jullie waren de hoofdrolspelers in zijn film “On The Road”. In België kunnen we die film nog nergens bekijken, hoe zouden jullie hem beschrijven?

Joff: “God, wat een saaie film.”

Joel: “Het was vooral raar omdat we geen script hadden en hij gewoon onze dagelijkse bezigheden filmde en toen we de film zagen was er plots een verhaal in te zien. Het voelde heel surreëel aan.”

 

Hoe warmen jullie jezelf op voor een optreden?

Joel: “We drinken een biertje en luisteren wat muziek. Meestal proberen we zo relaxed mogelijk te zijn.”

Wat voor muziek luisteren jullie zoal?

Joff: “We zijn allemaal grote fans van The Velvet Underground. Ik denk dat dat één van de belangrijkste alternatieve bands is aller tijden. Verder mixen we wat pop en rock door elkaar, net als onze eigen stijl dus.”

Joel: “We gaan ook graag eens naar optredens van minder bekende bands. Onlangs zag ik Big Thief live, awesome.

Joff: “The Magic Gang speelt vanavond voor ons en is ook echt mental.”

Hebben jullie tijdens het touren ook tijd om wat sightseeing te doen?

Joel: “We houden van Belgische bieren en niet ver hiervandaan is een klein café met een gigantische lijst aan bier en daar durven we ons wel eens te laten gaan.”

Dat komt goed uit! Wij van Dansende Beren wilden jullie graag wat Belgische cultuur meegeven en hebben een paar biertjes mee.

Joff: “Jullie hebben een slechte review nodig en proberen het concert te verpesten? Nee serieus, enorm bedankt. We houden van belgische bieren!”

Joel: “Ik ben net wakker van mijn middagdutje maar ik ga dit toch eens proeven.”

Joff: “Als Joel straks off-beat is weten jullie hoe het komt.”

Als afsluiter zouden we graag willen weten wat de succesformule van Wolf Alice is.

Joel: “Being best friends.” *Lachen beiden*

Joff: “We weten exact wat onze succesformule is en het is heel simpel maar als we het zouden zeggen kan iedereen doen wat wij doen. Dus houden we het geheim.”

Facebook / Instagram / Website 

Related posts
LiveRecensies

Wolf Alice @ La Madeleine: Kleine bands worden groot

Bijna tien jaar geleden is het intussen dat Wolf Alice zijn eerste ep op de wereld losliet. In die tien jaar groeide…
InstagramLiveRecensies

HEAR HEAR! 2022: Een hete ontmoeting

De eerste editie van HEAR HEAR! had ook meteen HOT HOT! kunnen heten, want het was puffen en zweten tot de laatste…
LiveRecensies

Harry Styles @ Sportpaleis: Van popicoon tot rockster

We hebben er even moeten op wachten, maar de uitgestelde tour van popicoon Harry Styles hield gisterenavond halt in Antwerpen. Wie de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.