LiveRecensies

Warhaus @ Vooruit: Vonken, vuur en sensuele melancholie

LiveRecensies

Warhaus @ Vooruit: Vonken, vuur en sensuele melancholie

Donderdagavond in Gent. Terwijl menig student ons passeert op weg naar de Overpoort, hun favoriete kroeg of één of andere cantus om de rest van hun weekgeld en functionerend leverweefsel er door te jagen, haasten wij ons richting Vooruit. Daar hebben we namelijk een date met Warhaus die er vanavond, als onderdeel van hun Europese tour, hun tweede album Warhaus komen voorstellen. De temperaturen buiten nemen misschien een vrije val richting vriespunt maar Warhaus slaagde erin om een zwoele, sensuele warmtebron te creëren in de Vooruit.

Of u al van Jasper Maekelberg gehoord heeft, laten we even in het midden. Dat u haast niet anders kan of al iets ván hem gehoord te hebben, is iets waar we niet van onderuit kunnen. De jongeman hielp als muziekproducer sleutelen aan het geluid van verschillende grote namen in het Belgische muziekcircuit, om maar enkele op te sommen: Gabriel Rios, Nordmann, Tsar B, Bazart,… Ook bij Warhaus heeft hij als co – producer en (tour)gitarist redelijk wat in de pap te brokken gehad. Maekelberg besloot echter om zich, na een druk festival seizoen, volledig op zijn eigen project Faces On Tv te focussen en de gitaar bij Warhaus aan de haak te hangen. Dat hij en Maarten Devoldere nog steeds op goede voet staan, mag duidelijk wezen daar Faces On Tv het publiek in de Vooruit mag opwarmen.

Met enkele deftige oorwurmen (“Traveling Blind”, “Love/Dead” en ‘‘The Image Of Boy Wonder” ) in de sacoche zou het geen probleem mogen vormen voor het trip-pop collectief om de Vooruit in de mood te brengen. De zweverige, in momenten wat droevige doch sensuele muziek van Faces On Tv slaat aan. Het experimentele en dromerige aspect van hun muziek leunt bij momenten dicht aan bij een meer ingetogen – minder toeters, bellen, lasers en epilepsie aanvallen – versie van M83. Ware het niet dat Maekelberg op tijd en stond eens deftig op zijn gitaar ramt en uithaalt met een paar vette noten om vervolgens weer teder, haast liefkozend, verder zijn weg doorheen zijn nummers te tokkelen. De jongeman en zijn band leggen hun focus en passie bij hun muziek en dat straalt er ook van af. Geen lange bindteksten, een bescheiden “Hoe gaat het?” en af en toe eens die wilde haren goed leggen om vervolgens terug de volle honderd procent in hun zone te gaan vertoeven. We kunnen alvast stellen dat Faces On Tv heel wat hartjes wist te veroveren deze avond en er een ook nieuwe standaard voor ideale schoonzoon is ingesteld. Bedankt Jasper.

Na een twee pintjes durende – omgerekend in tijd is dat ongeveer een half uur – pauze kunnen we stellen dat Warhaus hot is. Onze personal space wordt omwille van het toestromende en drummende volk steeds minder, of simpelweg niet, gerespecteerd en dat resulteert in ongemakkelijke poses, aanrakingen en een zo goed als volgepakte Vooruit. Wanneer Warhaus het podium bestijgt, met Maarten Devoldere en Sylvie Kreusch in de hoofdrol, krijgen we eventjes wat (figuurlijke, bedankt buurvrouw) ruimte alvorens Devoldere aftelt en de groep inzet met “Well Well”. De sensuele, lome drums begeleiden Devoldere, Kreusch en co bij hun doen en laten op het podium. Kreusch danst als een krolse kat rond haar microfoonstatief terwijl Devoldere in zijn eigen nonchalante stijl over het podium wandelt en allerhande liefdesperikelen en l’amour in general bezingt. Ook Kreusch doet op tijd en stond een aardige duit in het zakje wat zang betreft. Wie de gevleugelde woorden ‘t Is maar e prente wi’ in gedachten had, hangt eraan voor de moeite. De zangeres straalt inderdaad een bepaalde erotiek en sensualiteit uit door haar dansen, maar weet dit gevoel ook perfect vocaal te kanaliseren doorheen de nummers. Op de tonen van “The Good Lie” en “Well Well” worden we door Warhaus meegelokt naar de slaapkamer waar we door “Beaches” en “Against the Rich” amper tijd hebben om aan voorspel te doen. Warhaus domineert en wij ondergaan. Gewillig en smachtend naar meer.

Wat wel opvalt doorheen de set is dat veel nummers her en der in een nieuw jasje gestoken zijn. Het gaat hierbij om bepaalde accenten/details en een paar grotere veranderingen. Zo is “Against the Rich” dat tikkeltje trager gespeeld dan op plaat waardoor we net dat sprankeltje energie meer missen en is de melodica van Devoldere vervangen door een schuiftrombone en een xylofoon. Ook Sylvie verdwijnt op tijd en stond eens in de coulissen om zo de rol van frontfiguur volledig aan Devoldere over te laten. Een mooi voorbeeld hiervan is het moment waarop Devoldere als einzelganger en gehuld in een zekere je ne sais quoi op het podium achterblijft om onder een volglicht “Kreusch” te brengen. Een onomwonden liefdesverklaring aan levens – en bandgezel Sylvie. Goeien bal Maarten. Maar laat al dat experimenteren nu natuurlijk ook wel één van de vele charmes zijn die bijdragen tot de succesformule van Warhaus.

Het speelse karakter van nummers zoals “I’m Not Him” en “Machinery” worden, in combinatie met de elektriciteit tussen Devoldere en Kreusch, live nog duidelijker bloot gelegd. En de benen van Sylvie ook gezien haar kortgerokte outfit en soms uitdagende dancemoves, maar geen haan die daar om kraait. Het is duidelijk dat het koppel helemaal ingespeeld is op elkaar en hun romance eerlijk weet over te brengen naar het publiek. Bij “Mad World” krijgen we ook nog eens wat meer muzikale actie te horen daar het tweede deel van de set eerder aan de ingetogen, downtempo kant was. Devoldere verlaat het podium, splijt het publiek in twee om de eindstrofe tussen het publiek te gaan zingen en vervolgens het podium weer op te klauteren en te verlaten. Een kleine toegift krijgen we nog onder het mom van “Fall In Love With Me”; een break up song waarmee Warhaus een einde maakt aan onze anderhalf uur durende romance.

https://www.instagram.com/p/Bbk2sGSHcQL/?tagged=warhaus

Warhaus slaagde erin om ons met hun speelse en sensuele nummers te verleiden en een anderhalf uur durende flirt voor één keer op een aangename herinnering te laten uitdraaien. Het tweede deel van de set mocht wel dat tikkeltje energieker maar de eindbalans zit meer dan goed. De vonk sloeg over. Nog wat napraten – en genieten bij een sigaret zoals het een goede fling betaamt en dan zo snel mogelijk huiswaarts voor het awkward wordt. En hoe Warhaus terug kijkt op dit concert? Dat antwoord ziet u op de foto bovenaan dit artikel.

Setlist:

Well Well
The Good Lie
Control
Beaches
Against the Rich
Dangerous
Everybody
Kreusch
I’m Not Him
Here I Stand
Machinery
Mad World

Bis:

Fall In Love With Me

 

 

 

 

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Sylvie Kreusch - "Comic Trip"

De tijd waarin we Sylvie Kreusch moesten voorstellen als ex-lid van Soldier’s Heart en Warhaus ligt intussen al enkele jaren achter ons….
InstagramLiveRecensies

Hideous @ Kunstencentrum VIERNULVIER (Balzaal): Rock met een doel

Wie de Belgische muziekscene een beetje volgt, kan niet om Hideous heen. De band maakt een snelle opmars door. In februari bracht…
InstagramLiveRecensies

Zimmerman @ Ancienne Belgique (AB Club): Eerbare vrijage met zinderend slotakkoord

Simon Casier pakte z’n basgitaar en Bob Dylans doopnaam en werd Zimmerman. Achter die zweem van associaties en hoge verwachtingen bevindt zich…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.