LiveRecensies

Mount Eerie @ Brigittinekapel: Hartverwarmende akoestiek

LiveRecensies

Mount Eerie @ Brigittinekapel: Hartverwarmende akoestiek


Mount Eerie kreeg gisterenavond van de Ancienne Belgique de Brigittinekapel als akoestische klankschaal voor een simplistisch en persoonlijk concert. Phil Elverum bracht afgelopen jaar zijn alom geprezen negende album A Crow Looked at Me uit, dat hij schreef na de dood van zijn aan kanker overleden vrouw Geneviève. Met een druilerige 11 november die eraan vooraf was gegaan, hing er toch een intieme warmte, die Elverum na een korte ‘thank you’ en het losknopen van zijn hemd ook wist in te vullen.

De eerste woorden ‘death is real’ kwamen binnen en bij het bijna fluisterend hese “Seaweed” kregen wij het haast moeilijk in zijn plaats. Want hoe moedig moet je zijn, om keer op keer alle emoties opnieuw te doorleven, die je voelde toen er een leegte in je leven kwam? Elverum speelde niet voor het publiek, maar speelde voor Geneviève, en het publiek mocht dit persoonlijk relaas beluisteren. Zijn nummers voelden aan als de spreekwoordelijke kaars die hij kwam branden om stil te staan bij alles wat hem aan Geneviève deed denken. Waar het eerste deel van het concert nummers waren uit A Crow Looked at Me, met een gitaar in “Forest Fire” die bijna als een muisje voorbijtrippelde, kwamen erna nieuwe nummers, die verder bouwden op zijn album.

De nieuwe nummers waren minder simplistisch en eenvoudig dan die van zijn album, en de geest van Geneviève leefde erin verder. Er was een evolutie te horen. Elverum zorgde voor meer ritme, speelde meer door, gebruikte zijn kopstem en liet in zijn nummers hier en daar humor doorsijpelen, als toen hij op een festival speelde voor ‘young people on drugs’, terwijl de bassen van Skrillex zijn tent binnenwaaiden. Toeval of niet, maar een toeterende karavaan enthousiaste Marokkaanse voetbalsupporters passeerde de kapel, ons even uit zijn verhaal halend. Al bleek Phil nog steeds in zijn verwerkingsproces te zitten, toen hij een diepe zucht slaakte alvorens een nummer in te zetten waarin hij de ‘chunks of your bones’ die hij in de tuin tegenkwam bezong.

Met de woorden ‘I sing for you’ uit “Tintin in Tibet” verliet Mount Eerie het podium, gevolgd door een applaus dat langzaam uitdoofde, als de kaars die hij was komen branden. Ze had dienst gedaan. Hij had voor Geneviève gezongen, zijn emoties en gedachten blootgelegd, maar bovenal een ontroerend en schoon verhaal verteld.

Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.