Met Cartes Postales presenteert België’s bekendste percussioniste, Isolde Lasoen, eindelijk haar langverwachte solo album. Dit is niet louter het vervolg op haar project ‘Isolde et les Bens’, maar veeleer de outing als allround muzikante. Na haar EP (L’inconnu) illustreert de nieuwste worp – drie jaar later – Isolde’s ontpopping van virtuoze drumster aan de zijde van Daan Stuyven (DAAN) tot flamboyante zangeres, veelzijdige multi-instrumentaliste en volleerd songwriter.
Dat Cartes Postales een rijke plaat is vol prachtige melodieën en schitterende orkestraties, beschikt over een breed klanken- en kleurenpalet met een flinke dosis melancholie én lef wordt meteen duidelijk met de opener van het album. “Ouverture” is namelijk volledig instrumentaal en doet met z’n filmisch karakter denken aan de openingsscene, in dit geval niet van een film, maar van een grandioos album. Het gebruik van een blazerssectie draagt bij tot de bombastische, majestueuze sfeer, een rode draad die doorheen het hele album loopt.
“Les Belles” breekt vervolgens de opgebouwde spanning helemaal open. De Franstalige zang schept zo’n aangename sfeer, waardoor het nummer je als luisteraar aanklampt en op het einde van het album langzaam tot het besef komt dat de hemelse betovering is uitgewerkt. De warme klanken, catchy gitaarpartij in combinatie met de opgewekte én dansbare synths geven het album een geweldige Franse levenslust of ‘joie de vivre’. Een belangrijk element hierin is de voortreffelijke symbiose tussen enerzijds de sensuele backing vocals en anderzijds de uitgekiende rijke orkestratie.
Naast een geestdriftige en opgewekte sound, bevat het album eveneens ingetogen en intiemere songs. Zo zijn “Pas D amour, Pas de retour” en “Reine des Plages” beiden rustiger van aard, maar daarom niet minder groots in muzikale opbouw en uitvoering. Isolde weet als geen ander voor welbepaalde gevoelens de juiste sfeer te creëren dankzij een buitengewoon instinct voor instrumentatie en arrangementen. “Cartes Postales Francaises” is hét voorbeeld van een dergelijke fenomenale puzzel bestaande uit verschillende klanken, verleidelijke stemmen en instrumenten, en bewijst overigens wat voor een vakkundige zangeres Isolde Lasoen is.
Daarnaast bevat het tweede deel van het album voornamelijk Engelstalige nummers met onder meer “Hurt” en “Stay Gold”, een gedurfde zet. Een album met zowel Franstalige, als Engelstalige songs vormt een groot risico en is niet voor elke zangeres weggelegd. Laat één ding duidelijk zijn: Isolde weet zich niet alleen te ontplooien als geweldige zangeres, ze beschikt over het talent om beide talen te combineren én te boetseren tot een virtuoos samenspel.
Op Cartes Postales bewijst Isolde dat ze zowel instrumentale parels, als orkestrale pop, als bombastische symfonische arrangementen kan creëren. Kortom het bewijsstuk van de kunde van een (nieuw) Belgisch muzikaal talent.
Isolde speelt op 1 november in de Vooruit in Gent en is op 15 november te zien in Het Depot in Leuven.
Facebook // website // Twitter
