LiveRecensies

Akua Naru @ De Roma: Charisma en coolness

Akua Naru is cool. Ongelooflijk cool. En ze hoeft niet eens haar best te doen. De Amerikaanse artieste combineert hiphop met jazz en funk op een benijdenswaardige manier en doet dat live bovendien onder begeleiding van vijf erg getalenteerde muzikanten. Na een hopeloos uitverkochte passage enkele maanden geleden in VK in Brussel, kregen we gisteren de kans om haar in De Roma in Antwerpen aan het werk te zien.

Onze verwachtingen waren hoog. Akua Naru cultiveerde deze zelf nog eens extra tijdens het concert door het publiek al meteen duidelijk te maken dat het om geen gewoon concert ging. Elk ticket moest beschouwd worden als een ‘invitation’ om actief deel te nemen aan een ervaring die samen zou gecreëerd worden. Clevere bindteksten, sterke rhymes en foutloos op elkaar afgestemde instrumenten vormden een concert lang de basiselementen.

Toch werd de eerste helft van het optreden opmerkelijk genoeg gekenmerkt door een publiek dat zich nog niet helemaal over kon geven. Ook bij ons sijpelde langzaamaan iets wat op beginnende ontgoocheling leek naar binnen. Het dak van De Roma scheen net te hoog om ervan geblazen te kunnen worden.

Zelfs Akua Naru voelde het. Na “Poetry”, tevens het meest sensuele lied op aard, stelde ze dat ze te snel, te hard van stapel was gelopen. Niet genoeg voorspel, zo verklaarde ze het. Ze vroeg haar band om even kalm te doen en het publiek moest op de grond gaan zitten. Vervolgens herbegon ze het lied. Was het haar micro die plots luider stond of een nieuwe onderlinge verstandhouding, plots voelde het publiek de muziek écht. Een zee van synchroon golvende hoofden ging ritmisch heen en weer onder de magisch paarse verlichting.

Een bericht gedeeld door Mo (@mopauwels) op

Waar bij andere concerten instrumentale solo’s vaak een verplichting lijken, vormden ze hier miniatuurhoogtepunten die het publiek telkens in extase voerden. De sax deed dat op een trage, zwoele manier – had de eerste minuut zelfs maar één noot nodig. De gitaar zweepte het publiek even later op tot springens toe – ‘do you like Funk Antwerpen?’. En de perfecte begeleider van dit alles was steeds weer de monumentaal charismatische frontvrouw – ‘I’m a comedian in my free time’.

Akua Naru had tegen het einde de zaal duidelijk helemaal voor zich gewonnen en kon bij het laatste nummer rekenen op een applaus dat haar liet terugkomen voor een extra song. Duidelijk dankbaar voerde ze “The World Is Listening” op, een nummer gewijd aan de grote powervrouwen der hiphopland. En op dat moment werd het ons duidelijk wat het concert nog beter had gemaakt; festivaltent – stinkende weide – zweterige lichamen tegen elkaar geplakt – en de gelukzalige gloed van een broeierige namiddagzon.

Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…
InstagramLiveRecensies

Sophie Ellis-Bextor @ De Roma: Live hitjesjukebox

We waren haar eigenlijk al bijna vergeten, maar opeens is Sophie Ellis-Bextor weer helemaal populair. Aanleiding daartoe was de film Saltburn, waarin…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.