Woensdag 9 augustus was een dag die velen in een versnelling zagen voorbijgaan. Oldschool punk en ska punk sierden het hoofdpodium van de Lokerse Feesten, terwijl in de indoor Red Bull Elektropedia Room vieze vuile punk gebracht werd door Belgische artiesten. Het begon op de mainstage met het duo Slaves en eindigde met één van de grootsten in de pop punkgeschiedenis, namelijk The Offspring. Indoor was België goed vertegenwoordigd met onder andere Cocaine Piss, die het libido-gehalte van de punkliefhebbers een enorme boost gaf. Iedere punker kwam op deze zonnige woensdag aan zijn trekken en ging met een glimlach naar huis.

https://www.instagram.com/p/BXlm2y1Fg9s/?hl=nl&taken-at=122143726

Slaves was de vroege starter van de dag. Een mainstream punkband is het niet, doordat ze zelf een eerder aparte stijl ontwikkelden. Geen bassist of drumkit op het podium, gewoon een gitarist die leuke deuntjes speelt en zich graag apart kleedt en een zanger die af en toe eens wat op een halve drumkit speelt. De aanwezige fans waren in de meerderheid en lieten van zich horen. Slaves zorgde voor foutloze nummers op zowel muzikaal als vocaal vlak, was een bom van energie op het podium, overgoten met een stevige portie humor. Het was een opener van formaat en kreeg het compacte publiek met zich mee zonder veel spektakel.

Sublime With Rome is een ska punkband die samen met The Offspring aan het touren is. Ze brengen een catchy sound en singles die je wel aan het dansen maakt. De band uit de nineties kan na het overlijden van hun zanger toch nog perfecte songs kan afleveren. De nieuwe zanger Ramirez liet een knap staaltje zangtechniek horen, mooie clean vocals met een goed gevoel voor humor. Het bleek een perfecte combinatie van reggae en ska die het publiek zeker kon smaken.

Less Than Jake was hoog aangeschreven als een opwarmer, maar opwarmen doe je niet met een band als Less Than Jake. Slaves was toch wat meer punk om in stijgende lijn te gaan, ook al kan je deze bands niet echt met elkaar vergelijken. Met Less Than Jake ging het alleen maar in dalende lijn, en zowel wij als de fans bleken teleurgesteld. De eerdere bands verdienden veel meer volk als je de povere prestatie van deze band zag. Toch was het wel leuk dat de Lokerse Feesten aan wat variatie deed. Met hun hit “All My Best Friends Are Metalheads” kon iedereen wel eens dansen en ging ook de hele band uit hun dak. Een fijne extra was het feit dat er een trombone en saxofoon bijgehaald werden om het ska punkgehalte omhoog te krikken.

https://www.instagram.com/p/BXloZbgj3wp/?hl=nl&taken-at=122143726

Met Pennywise kwamen de eerste goeie ouwe punkers het podium op. Met hun wereldberoemde hit “Bro Hymn” hebben ze al meerdere festivals uitverkocht en verkochten ze massaal platen. Toch brachten ze niet enkel deze hit mee naar Lokeren. Tijdens hun cover van “Blitzkrieg Bop” kregen ze het festival echt op gang. Het punkgevoel was er en de sfeer kon niet meer stuk. De band zei niet veel. Het waren vooral dansende fans en meezingende punkers die Pennywise nog altijd leken te appreciëren en mee de show maakten. Zo zie je maar dat je geen jonge vogel moet zijn om nog aanstekelijke muziek te maken. Pennywise voldeed aan alle verwachtingen van ons en zo te horen ook van het publiek.

Dexter Holland was de punklegende van de dag op het podium. De zanger-gitarist van punkrockband The Offspring die al meer dan dertig jaar de wereld rond aan het touren is, stond met zijn groep als headline op het podium. Meezingers als “The Kids Aren’t Allright” en “Why Don’t You Get A Job” vielen zeker in de smaak, zowel bij het jonge als het oudere publiek. Er zat nog heel wat energie in de band die deze woensdag de laatste punkriffs liet vallen. Enkel jammer dat er geen plaats was voor de oudere nummers. Na hun duizenden optredens hadden we enkele oude klassiekers verwacht. Gelukkig was er “Prettty Fly (For A White Guy)”, waarop het publiek helemaal wild werd. Het publiek kreeg de punksfeer helemaal te pakken en haalde het onderste uit de kan. De punkdag afsluiten deden ze met een geweldig strakke versie van “Self Esteem”.

Murdock en Mc Mota kregen de eer om deze schitterende woensdagavond af te sluiten met een sterk staaltje dubstep en drum & bass. Leuk als afsluiter, maar op een punkdag verwacht je geen elektronische muziek…

In de Red Bull Elektropedia Room begon de Belgische avond met La Jungle, twee jonge gasten uit Mons die je hoofd volproppen met mathematische muziek, een vleugje noise en natuurlijk punkrock. Het sportzaaltje liep niet vol, maar er stond wel een enthousiast publiek dat waarschijnlijk voor La Jungle gekomen was (ook al stak het logo van Kapitan Korsakov er meters bovenuit). Ze deden een poging om het zo strak mogelijk te maken, maar het optreden werd toch wat slordig na een tijdje. De climax bleef uit en even werd het wat langdradig. Uiteindelijk steeg hun set weer en werd het een licht rammend optreden dat het publiek wild maakte door de energie van La Jungle.

Cocaine Piss is één van de meest beruchte punkbands in de Belgische muziekscene. Een strakke band met een frontgirl die weet hoe ze haar strot moet open doen en het publiek kan laten verwennen met niet enkel présence, maar ook met seksuele aanrakingen. Het concert begon al goed met technische fouten en de drummer die zijn drum gewoon ‘à la punk’ kapot sloeg. Dank aan de drummer van Kapitan Korsakov die meteen te hulp schoot en hem zijn bassdrum leende. Na het technisch probleem gingen ze verder met één van hun vele hits, “Pigeon”, die zeer bloederig gebracht werd. We kregen een extraatje toen de frontgirl eventjes het publiek kwam groeten en een duet bracht met de drummer van de band Kapitan Korsakov om samen romantisch te schreeuwen in elkaars gezicht. Zo zie je maar hoe bepaalde muzikanten hun liefde verkondigen aan anderen.

Als je denkt dat Brutus een gewone band is, dan heb je het echt mis. Brutus brengt rock ‘n roll naar een hoger niveau met technisch ingewikkelde riffs en retestrakke drumpartijen die fantastisch worden gecombineerd door frontgirl Stefanie Mannaerts. Een prestatie die ieder optreden opnieuw tot verbazing leidt, ook dit keer. Hun lawaai werd zeker en vast geapprecieerd door het publiek en met hun afsluiter en grote hit “All Along” werd de overvolle sportzaal van Lokeren een heuse moshpit waar niemand kon aan ontsnappen.

De headliner van de Elektropedia Room was Kapitan Korsakov, een welgekende band met frontman Pieter-Paul Devos. Niet enkel de gitaarpartijen en zang waren verbluffend, bassist Pieter van Mullem die keihard zijn bas verkrachtte en toch alles op orde hield, verdient een appreciatie van jewelste. Ook drummer Bert Minnaert die het gevaarlijke ritme in bedwang kon houden, mag zeker niet vergeten worden. Kapitan Korsakov kwam en verslond ons één voor één. Ondanks het feit dat het sportzaaltje niet vol stond, was er niks te merken aan het publiek, dat helemaal kapot was en hoewel crowdsurfen op sommige festivals illegaal mag zijn, werd er in Lokeren niet echt op gekeken. Het begon allemaal toen zanger Pieter Paul zich in het publiek liet vallen. Bezweet of niet, iedereen wilde hem wel eens aanraken of op z’n minst naar zijn volgende bestemming dragen. Klassiekers als “Cancer” en “Cozy Bleeders” werden keurig gebracht en “In the Shade Of The Sun” was zeker ontroerend. Dank aan Kapitan Korakov over de bezorgdheid van de mensen in de moshpit en de verloren voorwerpen. Jullie waren fantastisch.