LiveRecensies

Holy Fuck + Go March @ DOK Gent: Verschroeiende en diepgaande combo

LiveRecensies

Holy Fuck + Go March @ DOK Gent: Verschroeiende en diepgaande combo

De dreigende donkere wolken die in de lucht hingen hielden de liefhebbers van gespierde experimentele muziek niet tegen om naar het DOK af te zakken. Met een veelbelovende double bill met het Canadese Holy Fuck en de Belgen van Go March, was thuisblijven dan ook geen optie. Beide bands wisten met de nodige kracht hun eigen invulling te brengen van hun alles verpletterende muziek.

We zijn er van overtuigd dat het niet de regen, maar het innemend geluid van het Antwerpse Go March was dat de loods deed vollopen. Deze groep bestaande uit leden van onder andere Manngold, Statue en Broken Glass Heroes, zette de toon door traag maar gestaag hun sound te ontplooien. De groep leende voornamelijk uit de krautrock, maar deze vergelijking zou te gemakkelijk zijn zonder te zeggen hoeveel de band hier aan toevoegt. Zo marcheerde Go March regelmatig naar andere regionen en wisten ze ook stevige elektronische geluiden te implementeren.

Waar het drietal voornamelijk in uitblonk was de manier waarop ze met de grooves in hun repetitieve sound omgingen. Hoe dreunend hun verschroeiende muur van gitaar, drums en synths ook klonk, er zat altijd wel een boeiende dynamiek in. De driehoeksformatie speelde een spel van geven en nemen en stuurde hun muziek naar onvoorspelbare hoekjes. De uitstekende drummer durfde naast de ritmische paden te wandelen en gaf het geheel een bijzonder complexe dimensie zonder de groove te verliezen. De gitarist wist perfect wat wanneer toe te voegen en gaf elk nummer zijn eigen kenmerkende sfeer die de toetsenist mooi doorspekte met zijn retro-futuristische synths. De muziek van Go March dreigde in de verte en greep ons bij de keel eenmaal we te diep wegzonken in het bezwerende effect van hun muziek.

De loods was dus al goed opgewarmd voor het geweld van de Canadezen van Holy Fuck, een band die al een flinke tijd meegaat en waar wijlen Lou Reed ooit over zei dat het de beste band was die hij ooit op SXSW heeft gezien. Je kon dus op zijn minst zeggen dat de verwachtingen hoog gespannen waren!

Daar waar de vorige groep nog scherp en strak klonk, was het geluid van deze band net iets van een andere aard. Hun muziek leek zich element per element uit een moeras te trekken waardoor de live-ervaring onvoorspelbaar en organisch klonk. De nummers die ze die avond gespeeld hebben pronken op uiteenlopende albums uit hun repertoire, maar dienden slechts als een blauwdruk in hun optreden. De band reeg naadloos en genadeloos nummers en ideeën aan elkaar tot een spannend geheel.

Ondanks die lichte maar aangename chaos die zich op het podium voltrok, was er veel ruimte voor creativiteit en afwisseling. Het talrijk aanwezige elektronisch materiaal werd met een wirwar van kabeltjes verbonden en gaf de muzikanten een uitgebreid palet om mee aan de slag te gaan. Hier werd soms op gekke manieren mee omgesprongen. Zo werd er duchtig met de schroevendraaier gewerkt en aan de tape getrokken om originele geluiden de ruimte in te sturen.

De bandleden moesten het gelukkig niet uitsluitend hebben van de technische vernuftigheden. Er heerste ook een sterk ontwikkeld gevoel voor kleur, melodie en ritme. Boven het intense geluid van Holy Fuck zweeft er altijd wel iets dromerig. Een mooi voorbeeld hiervan was “Stay Lit”, één van de vroege hoogtepunten van het concert. Het nummer mondde uit in een grootse melodie die wondermooi gevangen werd in vertroebelde zang. Of wat dacht je van de dansbare ritmes die de bassist en drummer zo helder wisten vast te leggen op bijvoorbeeld hun bekendste nummer “Red Lights”? Het kreeg ons in ieder geval aan het dansen.

Holy Fuck klonk onverbiddelijk in DOK, maar dat ging niet ten koste van een onderliggende verfijning en diepgang. Het publiek wist die rijkheid duidelijk te smaken aangezien het tevergeefs volop voor bisnummers zat te applaudisseren. Tevergeefs, want de band kwam slechts ongemakkelijk het podium op ruimen. Een vervolg zal voor de volgende keer zijn, de enthousiaste liefhebbers zijn er alvast.

Related posts
2023FeaturesInstagramUitgelicht

Het elftal van 2023 volgens de Belgische muziekindustrie

Om muziek tot bij jou te krijgen, zijn heel wat mensen nodig. Ook in België zijn heel wat enthousiastelingen dag in dag…
LiveRecensies

Daniel Romano’s Outfit @ Kunstencentrum VIERNULVIER (Balzaal): Hogesnelheidstrein zonder rem

De carrière van Daniel Romano samenvatten in enkele zinnen, is onmogelijk. De man brengt al sinds 2010 albums uit, waarvan daar sinds…
LiveRecensies

Hayden Thorpe @ Charlatan: Sterk zonder versterking

De solocarrière van Hayden Thorpe is er niet eentje zonder slag of stoot. De man die vroeger de plak zwaaide bij Wild…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.