Wie had er gedacht dat één van de grootste muzikale meesterwerken van dit jaar een EP zou zijn die slechts drie songs telt? En dan nog één van aanbidders van een godheid wiens naam onuitspreekbaar is, en ze daarom Sleep noemen, voor het gemak. Dat is exact wat Sleep Token onder leiding van hun frontman ‘Vessel’ doet. Iedere EP is een ritueel om die goddelijke entiteit te vereren. Na hun eerste EP, die de toepasselijke naam One kreeg, zijn ze hier nu met de tweede, Two. Gelukkig is hun muziek wat origineler dan de namen van hun EP’s, want alles wat ze maken is stuk voor stuk fenomenaal.
Beginnen doet Two met de eerste single, “Calcutta”, die traag op gang komt, maar zich al snel ontpopt tot iets prachtigs. Vanaf de eerste noten die gezongen worden door zanger ‘Vessel’, hoor je dat de band met hem een wereldster heeft rondlopen. Meer dan de minimalistische muziek in het begin heeft hij eigenlijk niet nodig om indruk te maken en ook de achtergrondzangers moeten zeker niet onderdoen. Iets voor de helft van het nummer springen de gitaren en de drums bij de zachte pianotonen en elektrische klanken, om even later terug te vervagen en de zang van Vessel het voortouw te laten nemen. Tot ze bewijzen waarom ze als een metalband gelabeld worden. Op het einde van het nummer geven de drummer en gitarist alles wat ze hebben, onder begeleiding van melodieuze achtergrondzang.
Het tweede nummer, dat ook de tweede single was, is “Nazareth”. Die hebben we reeds uitgebreid besproken, maar toch kunnen we niet anders dan nog een aantal superlatieven bovenhalen in een poging om het nummer eer aan te doen. Het is een veel harder en duisterder nummer, waarin opvallend genoeg ook een harp voorkomt. Hier mocht de muzikale bezetting zich duidelijk meer in uitleven, want de zang is minder belangrijk.
Net wanneer je denkt dat ze onmogelijk nóg beter kunnen, vuren ze “Jericho” op je af, om hun ritueel te beëindigen. Langzaamaan groeit het nummer met een steeds terugkerend jazzy keyboardstukje en laat Vessel je zachtjes wegdromen. De eerste minuten zijn er nog geen drums, maar kiest de drummer voor een mixpad om de percussie te verzorgen. Ook de zang is van een heel ander kaliber. In plaats van enkel die zalige, hoge vocals van Vessel, verrast hij ons met het rauwere, diepere facet van zijn stem. Na een iets zachter stukje mogen de drummer en gitarist zich uiteraard weer volledig laten gaan, om ook aan te tonen dat zij kwaliteitsvolle muzikanten zijn. Eindigen doen we dan weer met de unieke percussie die de mixpad voortbrengt.
Two is naar onze mening één van de beste EP’s die dit jaar gemaakt zijn. Wie een exemplaar wil zal snel moeten zijn want Sleep Token verkoopt deze slechts in een beperkte oplage, bestaande uit enkele genummerde exemplaren.
