Er kan nog wel een instument bij, moeten ze bij Misterwives gedacht hebben tijdens het maken van hun nieuw album. Naast de vocaal sterke Mandy Lee, die op zich al voor een karrenvracht eigenheid zorgt, beschikt de band onder andere ook over een saxofonist en een multi-instrumentalist. Wat dat laatste concreet moge wezen laten we aan uw eigen verbeelding over, maar ze slagen er in ieder geval in om alle ingrediënten samen te brengen tot een enorm dansbare plaat.
Op 19 mei kwam Connect The Dots uit, de nieuwe trots van de zeskoppige band Misterwives. Ze zijn gevestigd in New York City en vergaarden vooral faam door het spelen van de voorprogramma’s voor kleppers als Panic! At The Disco, Walk The Moon en Twenty One Pilots. Hun debuutplaat Our Own House zag alweer twee jaar geleden het levenslicht en Misterwives werd toen prompt gebombardeerd tot ‘Artist To Watch’ door MTV. Dat schept natuurlijk verwachtingen.
Het nieuwe album opent met het sterke “Machine”, waarmee we al eerder konden kennismaken als voorproefje van het album. Het nummer klaagt het onderdrukken van individualiteit aan en brengt de boodschap dat we onze verschillen moeten omarmen. Machine is opzwepend en zo catchy dat de kans groot is dat je je huisgenoten ermee zal irriteren.
De plaat gaat verder in diezelfde bombastische stijl, met af en toe een adempauze zoals bij “Let The Light In” en “My Brother”. Die laatste biedt de perfecte gelegenheid om Mandy Lee’s zangtalent te etaleren, maar duurt net iets te lang om te blijven boeien. Bij “Coloring Outside The Lines” krijgen we dan weer spontaan visioenen van Whitney Houston in een danspakje, het nummer toont namelijk een treffende gelijkenis met “I Wanna Dance With Somebody”. Diezelfde ‘80’s pop’-invloeden horen we ook terug in het refrein van “Drummer Boy”.
Misterwives is ook niet vies van een portie drama, zoals aanwezig in “Revolution” en “Only Human”, maar dat element past perfect binnen hun stijl. De afsluiter is weggelegd voor “Let The Light In”. Het nummer begint traag en mystiek, maar eindigt in een ritmisch feestje waarin alle bandleden hun muzikaal zegje kunnen doen.
Connect The Dots gaat zowel traag als snel, bevat een bepaalde eigenheid en is enorm dansbaar. Vocaal en percussiegewijs is het heel sterk, alleen dreigen de nummers, en dan vooral de typisch Amerikaanse lyrics, soms net een beetje cliché te worden. Misterwives is bovenal meer waard dan het eeuwige voorprogramma te zijn.
