“Vergeet je warme trui niet,” stond er te lezen op het Facebookevenement van Democracy. Het concert van de IJslandse band Vök vond plaats in de halfoverdekte DOKbox en uit ervaring weten we dat het daar al eens fris kan waaien. En als er dan met Schaduwland en Vök nog eens twee bands spelen die grossieren in koude beats en sferische ambient, dan was een extra laagje kledij zeker welkom. Het enige nadeel aan de mooie locatie: om klachten van geluidsoverlast te beperken, moest de set haast om klokslag 22u stoppen ook al wou het publiek veel meer.
De Gentse band Schaduwland is al lang geen onbekende meer bij Dansende Beren. Met amper één single en een EP die pas na de zomer zal verschijnen, wisten ze toch al het voorprogramma van Soldier’s Heart, Hydrogen Sea en nu dus ook Vök te scoren. Eerlijk gezegd waaiden wij pas binnen ergens halverwege de set. Door de falset van frontman Frederik Poisquet en de trieste gitaren voelden we ons al snel schuldig over onze laattijdigheid. De nummers die we wel hoorden, konden ons moeiteloos overtuigen. Schaduwland’s mengeling van sferische ambient pop en intieme gitaarnummers doet denken aan Ry X of Howling, vooral op het sterke “Hush”. Met de hulp van een rookkanon bleek het heel fijn vertoeven in het land der schaduwen.
Met het vallen van de nacht daalde ook de kou neer in de dokken van Gent. Gelukkig had iedereen zijn warme trui meegebracht en kon het publiek wat dichter tegen elkaar staan, want op papier zouden de ijskoude beats van de IJslandse popband Vök het er niet warmer op maken. Al van bij opener “Broken Bones” mochten we dat papiertje echter in de vuilbak gooien. Live transformeerden de IJslanders de DOKbox in een intieme nachtclub. Frontvrouw Margrét Rán was net zoals de hele band volledig in het zwart gekleed en vestigde zo in haar zwarte turtleneck alle aandacht op haar stem. Die kon ons zelfs op “Við Vökum” in het IJslands verleiden. Al zal die ene IJslandse Belg in het publiek wel begrepen hebben waar het over ging.
Vök speelde al voor de tweede keer in Gent en zag een duidelijk verschil met de eerste keer: een groter en enthousiaster publiek en ook meer nummers onder de arm. Na twee EP’s (in 2013 en 2015) is de band rond zangeres Margrét Rán en saxophonist Andri Már eindelijk klaar voor hun debuut. Figures verscheen op 28 april en dus werd het kersverse kindje uitvoerig voorgesteld aan het Gentse publiek. De band verontschuldigde zich haast voor de overvloed aan nieuwe nummers, maar de enthousiaste reactie van het publiek liet hen weten dat die bescheidenheid echt niet nodig was.
Naast veel nieuwe nummers, raasde Vök ook door hun set. Ze hadden slechts tijd voor een klein babbeltje in het IJslands, een mopje over het weer en een verontschuldiging voor hun haast, want door de halfopen DOKbox moest de set zeker rond 22 uur stoppen om zo geen klachten van geluidsoverlast te krijgen. In het uurtje dat Vök kreeg, brachten ze ons van zweterige nachtclubs naar koude IJslandse velden en werden hun dansbare synths gekruid met een sensuele saxofoon en subtiele gitaren. De band vist in dezelfde vijver waar ook The xx, Ry X en Poliça in zitten te vissen. Toch weet Vök er hun eigen draai aan te geven en lieten ze na het sterke “Floating” en “Waterfall” het publiek smachtend naar meer achter. Niet veel later stond datzelfde publiek te drummen aan de merchstand om een babbeltje te slaan met de sympathieke IJslanders die hun fans maar wat graag te woord stonden. En zo kregen we het op een frisse lente-avond in mei toch nog warm.
Setlist:
Broken Bones
Við Vökum
If I Was
Show Me
Don’t Let Me Go
BTO
Figure
Polar
Lightning Storm
IWTF
Circles
Waiting
Adrift
Floating
Waterfall
