Het begin van mei zou het begin van mooie lentedagen moeten betekenen, maar helaas is het dit jaar niet zo. Als troost konden we terecht in het Leuvense Depot, waar Emil Landman ons eerst de warmte van een gezellig kampvuur voorschotelde en St. Grandson daarna ons verlangen naar de nakende festivalzomer liet aanwakkeren.
Zoals intussen wel vaak het geval is, werd St. Grandson aan het grote publiek voorgesteld door De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. De act van Benjamin Decloedt en zijn kompanen werd zeer goed gesmaakt en won dan ook de editie van 2015 samen met I Will, I Swear en Zinger. Sinds maart dit jaar is het debuutalbum Wildfire uit en ook dit werd succesvol onthaald in een uitverkochte AB.
Emil Landman mocht het publiek al wat voorverwarmen. Hij slaagde in zijn opzet en wist de hele zaal stil te krijgen met enkel zijn stem en zijn gitaar. Die stem bracht ook fantastische bindteksten voor het publiek. Zo ging het over een treinreis vanuit zijn hometown Amsterdam met een passage in Mongolië naar een verloren liefde in Californië. Zijn set eindigde met een akoestische uitvoering van een al zo fragiel nummer. Na een kleine aarzeling besloot hij hiervoor op de toog van het Depot Café te klimmen. Uitstekende keuze die het nummer alleen maar ten goede kwam. Het leek namelijk op een groot kampvuur waar iedereen dromerig zat te genieten van de heerlijke klanken die Emil uit zijn gitaar wist te toveren. Het werd er lekker knus en de totale gemiddelde hartslag daalde zichtbaar enkele slagen per minuut. Er viel een behoorlijk lange, maar niet ongepaste stilte na het uitsterven van de laatste tonen van zijn muziek. Deze stilte vóór het uitbarsten van een summier applaus toonde aan dat het publiek het optreden van Emil Landman wel kon smaken, maar nu toch wel toe was aan iets anders.
Na deze sfeermaker was het tijd om wat weg te dromen bij de atmosferische indiepop waar St. Grandson bekend om staat. Het publiek keek gefascineerd maar toch dromerig toe wanneer het vijftal zijn klanken op hen afstuurde. We hoorden en zagen een mooi samenspel tussen de verschillende stemmen en instrumenten op het podium.
Bij enkele opvallend gelukzalige klanken speelde de melancholie duidelijk op en zagen we nostalgische blikken opduiken die hoogstwaarschijnlijk verbonden waren met enkele hersenspinsels over het opgroeien van de individuen in de zaal. Gepaste tekst, gepaste muziek en samengevat in een gepaste titel, namelijk “Growin’ Older”. Deze nieuwste single deed het bovendien zeer goed met enkele noteringen in ‘De Afrekening’. Ook “You Will Find” werd als publiekslieveling onthaald. Dit was dan ook hét moment om toch even ‘een klein danske te placeren’.
Er waren echter heel wat nummers die nog niet grijsgedraaid werden door menig radiostation, maar uiteindelijk klonk het allemaal wel ergens bekend in de oren door de zeer herkenbare St. Grandson-sound. Mooi dat zo’n jonge groep al z’n eigen stempel weet af te leveren samen met zijn muziek. Maar misschien wil het publiek toch een beetje meer? Durven ze wat te experimenteren met hun sound of zelfs hier en daar iets nieuws introduceren? Deze vragen werden echter snel weggevaagd toen enkel Benjamin het podium opkwam voor een akoestisch bisnummertje met enkel begeleiding van zijn gitaar. Het kwam binnen als zoete, warme melk met honing terwijl het publiek toch nog even stil werd en genoot.
De Nederlandse Emil Landman wist de rust in het Depot Café te brengen met zijn kwaliteitsvolle kampvuurmuziek. St. Grandson maakte gebruik van deze sfeer om zijn eerste plaat, Wildfire, voor te stellen. Mooie muziek wisselde af met andere mooie muziek, maar steeds van hetzelfde kaliber. Misschien durven ze op een volgende plaat wat meer risico te nemen? Wij zijn alleszins benieuwd!
Setlist:
All Around Us
Higher Lovin’
I swear I want
Growin’ Older
Goodbye my dear
Wildfire
Keep me Close
You Will Find
Lady Gold
Bis: Little Man, Midnight Swim