LiveRecensies

The Japanese House @ Trix: Dromerige synth pop met verfijnd gitaarspel

LiveRecensies

The Japanese House @ Trix: Dromerige synth pop met verfijnd gitaarspel

The Japanese House, het alter ego van Britse muzikante Amber Bain, gaf op de eerste dag van mei 2017 een verrassend vrolijk concert in de bar van Trix. De zangeres bracht er nummers uit haar drie EP’s en kon met haar driekoppige band tonen dat ze de plaats op de BBC Sound of 2017-shortlist eerder dit jaar ruim verdiende.

De twaalfjarige Amber Baine verbleef tijdens een familievakantie in het huis van Kate Winslet dat ‘The Japanese House’ genoemd werd. Op zich een rare aanleiding om een band naar te vernoemen, ware het niet dat de jonge Amber zich daar een hele week voordeed als jongen en zodoende het hart van haar buurmeisje wist te veroveren en achteraf te breken. Tien jaar later start ze onder het goedkeurend oog van The 1975-leden en producers George Daniel en Matty Healy haar muzikale carrière onder de naam ‘The Japanese House’. De gendertwist van de jonge Amber is ook te horen in haar muziek. Wie er naar luistert, weet niet of het nu een man of een vrouw is, laat staan wie of wat er deel uitmaakt van The Japanese House. De effecten die Amber op haar stem zet, zweefden gisterenavond in Trix ook boven de dromerige elektronische melodietjes.

De avond begon met een band die op de Vlaamse Sound of 2017-lijst staat en onlangs onze Zalm Van De Maand werd. De Nieuwe Lichting-genomineerde Gentse elektronische popband Berg stelde onlangs hun eerste EP voor in Trefpunt en speelde hieruit een zestal liedjes. Dat de band bezig is met hun klim naar de top is meteen duidelijk wanneer tijdens het eerste nummer de vroege vogels al stoppen met praten en zich naar het podium draaien. De glasheldere stem van frontvrouw Sielke De Mulder wordt ondersteund door deuntjes die doen denken aan London Grammar en Soldier’s Heart.

Hoofdact Amber Bain verschuilt haar stem dan weer achter een effect op de microfoon. We horen op de achtergrond een flits van een hese zwoele stem die gelukkig nog naar boven komt in “Cool Blue” en nieuwe single “Saw You In A Dream”. Jammer genoeg is de vervorming dan weer storend op “Still” en “Sugar Pill”. Wie tijdens deze buitenaards mooie liedjes iets van de tekst wil verstaan, zal er even voor moeten googlen. The Japanse House moet het meer van haar experimentele muziek hebben. Onder andere tijdens “Pools To Bathe In” en “Good Side In” zien we hoe Amber, gitaar los rond de nek, allerlei knopjes indrukt op haar keyboard. De samples vliegen in het rond en de toetsen zelf, daarvan wordt er maar eentje gebruikt als zware beat. Hoewel de muziek overwegend elektronisch is, geven de jaren ’80 drums extra leven en voegen ze samen met Amber’s gitaarspel een rockdimensie toe aan de sound. Amber draagt haar gitaar ondersteboven, net zoals Jimi Hendrix dat in zijn tijd deed. Zo goed als de meester zelf, speelt ze (nog) niet. Toch kan ze behoorlijk wat tokkelen.

Gedurende de hele avond neemt Amber zelden een plectrum ter hand. De up-tempo nummers als “Face Like Thunder” en “Leon” kunnen wel rekenen op wat meer energiek elektrisch gitaarspel, maar tijdens “Good Side In” en “Swim Against The Tide” zijn we vooral onder de indruk van het gefriemel aan de snaren. Met de riem die verkeerd zit en de snaren die omgekeerd gespannen staan ziet het er allemaal wat onhandig uit. Wat we te horen krijgen komt ter verbazing wel degelijk uit één en dezelfde gitaar. Helemaal experimenteel wordt het wanneer Amber haar zwarte Stratocaster inruilt voor een blauwe Mustang, die wel gebouwd is voor een linkshandige gitarist. Met het grootste gemak en veel lef tokkelt ze vrolijk verder op de nek van de gitaar tijdens “Letter By The Water”.

Niet alleen het nekspel maakt van haar een echte snarenvirtuoos. Tijdens het refrein krijgt ze er een orkestraal geluid uit dat even diep raakt als de voorzichtige solo’s. Alsof het niets is, neemt ze daarna bij een van haar bekendste nummers, “Still”, een Vedett ter hand die ze rustig leegdrinkt tussen de zangpartijen door. Wie wil er nu niet zo relaxed op een podium kunnen staan? Het zelfvertrouwen dat de coole Amber uitstraalt gaat gelukkig niet over in arrogantie.

In een oversized jeansvest en met lange ongekamde haren spreekt de Britse het publiek amper toe. Ze komt om muziek te spelen en die is goed, dus klagen we niet. Dat ze bij The 1975-bandleden school liep is duidelijk hoorbaar tussen de nummers door. De liedjes vloeien vlot in elkaar over door de lange intro’s, een optie die bij een band als The Japanese House beter past dan cliché bindteksten. Ondanks het weinige contact met het publiek, staan de fans er niet voor spek en bonen bij. Met glazige ogen pikt Amber er hier en daar eentje uit om een lachje naar te sturen. Op het podium zelf wordt ook heel wat afgelachen tussen de bandleden onderling, onder meer wanneer Amber in het midden van de avond het foute nummer start. Volgende keer misschien geen Vedett tijdens de show, Bain?

Ondanks de soms trieste songs en het buitenaards geluid van haar muziek, kon Amber Bain gisterenavond een ambitieuze en vrolijke set neerzetten in Trix, mede dankzij haar strakke band, ingenieus gitaarspel en kortstondige lachjes. Wie dit jaar nog van de dromerige elektronische synthpop van The Japanese House wil genieten, moet 16 juni richting Hilvarenbeek waar ze vrijdag op Best Kept Secret speelt.

Setlist:
Clean
Teeth
Cool Blue
Pools To Bathe In
Good Side In
Swim Against The Tide
Sugar Pill
Leon
Saw You In a Dream
Letter By The Water
Still
Face Like Thunder

Facebook/Twitter/Instagram

Related posts
InstagramLiveRecensies

Bill Ryder-Jones @ Trix (Club): Meeslepende nonchalance

Met Iechyd Da kwam Bill Ryder-Jones dit jaar terug op het toneel met een hoopvolle plaat waarin hij melancholie verpakte in een…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Desertfest maakt eerste namen bekend met o.a. Fu Manchu en Russian Circles

Naast de regen die vandaag met bakken uit de lucht komt, vallen ook de festivalaankondigingen in grote getalen. Zo ook in Antwerpen,…
LiveRecensies

Filter @ Trix: Scherp geschut

Het zijn boeiende tijden voor de Nine Inch Nails-fans. De klassieker The Downward Spiral mocht dertig kaarsjes uitblazen, en Trent Reznor blijft…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.