LiveRecensies

Brutus + Hypochristmutreefuzz & The Guru Guru @ The Depot: kolkende lava barst uit

Een avondje driedubbele oorsuizen oplopen voor de prijs van één, ons hoor je alvast niet klagen. Brutus brengt voor hun passage in het Leuvense Depot opwarmers Hypochristmutreefuzz & The Guru Guru mee. Van die drie bands vroegen we ons al vaker af of ze doorgaans wel degelijk in ons universum vertoeven. Onze verwachtingen voor deze avond zijn dan ook simpel: drie keer keihard beuken. Het goed gevulde Depot bewijst meteen dat niet alleen Brutus maar ook de kleppers van voorprogramma’s de moeite lonen om uit je nest te kruipen.

Of het aan hun geflipte kleutersynths of retestrakke drum ligt, Hypochristmutreefuzz heeft ons meteen in de tang. Het lijkt wel de nieuwe Gentse hype: autotune aan, een vijs of twee uit je hoofd schroeven en dan gewoon bikkelhard rammen. Ook Gents broertje Shht maakt zich hier maar al te graag schuldig aan. Hypo bestijgt het podium in een donkere setting, gewapend met gevaarlijk tl-licht. Een spookshow is nooit veraf wanneer frontman Ramses Van den Eede rollend over het podium ‘I’m feeling way too much’, uitschreeuwt. ‘Er is ook nog plaats op de stoeltjes vanachter’, lacht hij nadien ironisch. Een cover van N.E.R.D’s “Everyone Nose”, zet nog eens extra het bitter hypo-randje in de verf. Live missen de Gentenaren nog een dosis vunzigheid. Zoals ook het in-your-face “Gums Smile Blood” dat ons op de plaat net dat tikkeltje meer omver blies. We voelden ons nog iets te vaak toeschouwers in het repetitiekot van de band, de set mist nog enige vaart om ons als een sneltrein omver te kunnen walsen. Maar steek Hypochristmutreefuzz in een schunnig Gents keldertje en er ontstaat gegarandeerd zwarte magie.

De geruchten over The Guru Guru zijn allemaal waar. Hun live-show staat garant voor een oorontsteking, maagomkering en elektrische shock tegelijk. Tom Adriaenssens  zwerft het ene moment als een verdwaalde kluizenaar met zijn statief over het podium om daarna op en neer te springen als een ongeduldig kind dat geen chips in de winkelkar mag leggen van mama. De strak spelende band laat naar hartelust bonkende geluidsgolven over ons heen lopen terwijl Adriaenssens zijn diepste gedachten op theatrale manier blootlegt. Aan de drugs of ontsnapt uit de psychiatrie, het zal ons een worst wezen. “Up The Wall” zit vol tempowissels die ons heen en weer sleuren en vormt zo het hoogtepunt van de set. The Guru Guru probeert ons te bezweren met hun geloof, wij buigen als weke apostelen.

 

De opwarming is alvast gebeurd, nu is het aan Brutus om de kolkende lava tot een finale uitbarsting te brengen. De zaal, met overwegend jong mannelijk geweld, is er duidelijk klaar voor en toont zich van bij de eerste noot van “Not Caring” meteen laaiend enthousiast. Het Leuvense trio zal duidelijk geen genoegen nemen met minder dan de totale overwinning. Het powertrio teert vooral op de kracht van frontvrouw Stefanie Mannaerts. Die laat geen enkele kans onbenut en ramt haar drumstel zowat aan stukken. Een enkele fangirl komt met Stefanie’s kenmerkende haarband aantreden, zoals een echte groupie het beaamt. Niet velen doen het Mannaerts dan ook na, de frontvrouw drumt de ziel uit haar lijf en vindt tussendoor ook nog eens de energie om de longen uit haar lijf te schreeuwen. We krijgen bijna medelijden wanneer we de sympathieke drumster tussen “Hord II” en “Child” naar adem zien happen.

Ook het publiek is zich duidelijk van dit indrukwekkend staaltje multitasking bewust en bemoedigt haar door met een oerdiepe toon haar naam te schreeuwen of een immersympathieke ‘eh shit jong’. Veel tijd voor gezever is er echter niet want de band houdt het tempo hoog en jaagt er als een sneltrein “Bye Julia” en “Dancing On The Face Of A Panter” door, twee oudere nummers die hun plek in deze set zeker verdienen. Een mysterieuze intro bij “Baby Seal” geeft even rust maar lang duurt het niet voor het energiepijl weer de hoogte in schiet om te zorgen voor een allesverwoestende orkaan. De finale tornado wordt afgewerkt met het wervelende “All Along”. Brutus verlaat het podium met het “we will stay where we belong’, als besluit van hun Leuvense thuismatch.

 

Brutus rijdt over het Depot heen al een pletwals. Het jong gebolsterd geweld laat een wervelwind door de zaal waaien en krijgt zo het volledige publiek aan hun voeten. De band doet voor hun tournee nog enkele clubs aan en is deze zomer te zien op festivals in binnen- en buitenland. Brutus mikt hoog en zal binnenkort ongetwijfeld niet alleen ons maar ook het buitenland platwalsen.

Facebook / Website / Twitter

Setlist Brutus:

Not Caring

March

Horde II

Child

Drive

Justice de Julia II

Bye Julia

Dancing On The Face Of A Panter

Baby Seal

All Along

Horde

Related posts
FeaturesWedstrijden

Win tickets voor Ways Around Festival

Het alternatieve Brusselse festival Ways Around is ondertussen al aan z’n derde editie toe. Bezoekers kunnen drie dagen na elkaar op een…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Eerste namen Rock Herk 2024: Brutus, Whispering Sons, Herman Brusselmans en meer!

Nu de affiches van ’s lands grootste festivals almaar meer vorm beginnen krijgen, beginnen ook de eerste namen van de middelgrote varianten…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Jera on Air maakt met Architects laatste headliner bekend

Afgelopen maand voelde voor iedere Jera on Air-liefhebber aan als een zwart gat. Nadat in december bijna dagdagelijks nieuwe namen aan de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.