AlbumsRecensies

John Mayer – The Search for Everything (★★★½): “Een gezapige zoektocht naar troost”

AlbumsRecensies

John Mayer – The Search for Everything (★★★½): “Een gezapige zoektocht naar troost”

Dat John Clayton Mayer een creatieve duizendpoot is, is misschien ietwat te licht uitgedrukt; stand up comedy, het schrijven van columns in het Amerikaanse magazine Esquire, het hosten van de Late Late Night Show… Je kent hem misschien ook als zijnde het ex-aanhangsel van Katy Perry of Taylor Swift, maar daarnaast is Mayer tevens die singer-songerwriter die menig (tiener)meisje weke knietjes geeft en ook de gevoelige snaar bij het manvolk durft aanslaan met zijn zeemzoete poprock. Toegegeven, de man kan een aardig stukje (wat een understatement) gitaar spelen en ook vocaal zit het Mayer allemaal dik mee. Het zijn de juiste ingrediënten voor het bereiden van een zevengangenmenu aan muziekmateriaal, want op 14 april werd gang/album zeven, The Search for Everything, eindelijk geserveerd. Wij proefden gretig van de plaat om nadien, Komen Eten gewijs, toe te moeten geven dat we nog wat op onze honger bleven zitten, maar de sfeer en gezelligheid wel goed zat!

De carrière van John Mayer, afkomstig uit Bridgeport (Connecticut), begon waar veel dromen en fantasieën van de gemiddelde tiener starten; in de slaapkamer. Terwijl leeftijdsgenoten druk aan het daten en feesten sloegen, spendeerde puberende John al zijn vrije tijd aan zijn gitaar en volgde een (nooit afgemaakte) opleiding aan het immer legendarische Berklee Instituut te Boston. Het legde de man alvast geen windeieren want binnen de kortste keren was de jongeman gelanceerd met succesvolle albums zoals Heavier Things (2003), Continuum (2006) en Battle Studies (2009). Albums die telkens vol stonden met uptempo, funky gitaarpop en ballads zo zoet dat u er spontaan diabetes van zou krijgen. Mayer kondigde in 2016 aan dat hij aan een opvolger van het in 2013, ietwat country minded, verschenen Paradise Valley aan het sleutelen was. De man zou over dusdanig veel materiaal beschikken dat hij besloot om het album in drie delen (genaamd Waves) uit te brengen. Iedere Wave bestaande uit vier nummers van het album.

Zoals eerder al werd geschreven, was Wave One niet de vloedgolf aan emotie en origineel gitaarwerk waarop we stiekem gehoopt hadden. Het blijft bij wat onverschillig pootjebaden in een flauwe golf aan ietwat kalmer werk waarop Mayer niet echt verrassend uit de hoek weet te komen. “Love on the Weekend” en “Moving On and Getting Over” getuigen wel van een sterk staaltje vakmanschap en zijn op zich best wel puike nummers, maar missen gewoon net dat tikkeltje punch en originaliteit die we nodig hadden om volledig over de streep te worden getrokken. “You’re Gonna Live Forever in Me” klinkt dan weer alsof het rechtstreeks uit de soundtrack van Toy Story komt daar sommige stukken uit het nummer ons af en toe doen denken aan “You’ve Got a Friend in Me” van Randy Newman. Mayer teert tijdens deze nummers eerder op oude gewoonten en verkiest zo veiligheid in plaats van onbekende wateren te gaan verkennen. Is dat op zich slecht? Niet echt, nee. Kon het beter? Dat zeker. Een hoogtepunt op de eerste lading nieuwe nummers blijft de geweldige solo die we voorgeschoteld krijgen tijdens het nummer “Changing” en zo aantoont dat den John de titel gitaarvirtuoos meer dan waardig is.

Wave Two opent veelbelovend met “Still Feel Like Your Man”. Een aangename, funky gitaar shuffle in combinatie met een groovy basslijn zorgen ervoor dat de benen van ondergetekende beer toch de sterke drang voelen om een dansje neer te zetten (wat Mayer in de bijhorende clip ook doet met panda’s, geen gezever). Het nummer mag dan wel vrolijk klinken, maar wanneer we de lyrics onder de loep nemen merken we eigenlijk dat de singer-songwriter op een heel eerlijke manier over liefdesverdriet zingt. Wanneer we goed opletten merken we dat dit thema, hoogstwaarschijnlijk zijn breuk met Katy Perry, de rode draad vormt doorheen deze lading nummers. “Helpless” en “Roll It On Home” mogen dan wel barsten van de leuke, vrolijke blues- en countrylicks, maar blijken telkens ook een donkere boodschap met zich mee te dragen wanneer we het vrolijke jasje waarin ze gehuld zijn even wegdenken. Inboeten aan luisterplezier doen de nummers daarom echter niet en Wave Two doet ons dan ook al iets enthousiaster en nieuwsgieriger uitkijken naar het laatste luik van The Search for Everything.

Op 14 april 2017 opende Mayer nogmaals zijn creatieve sluis en werd Wave Three, en daarmee het volledige album, op de wereld los gelaten. De laatste stroom nummers doet de kracht in de golven echter niet toenemen en we blijven ietwat beteuterd op het strand staan, starend naar een zee die zeker wat energieker had mogen zijn wat ons betreft. In ballad “Never on the Day You Leave” wisselt de man zijn gitaar in voor een piano waardoor er wat gas terug wordt genomen, de cruise control wordt ingesteld op ‘gezapig’ en er verder wordt gegaan op dit tempo. Op het nummer “In The Blood” gaat de zanger, op een eerlijk en ontwapenende manier, diep gaan reflecteren over zijn afkomst, gebeurtenissen uit het verleden aangaande zijn familie en welke persoon hij geworden is. Na al het emotionele gedoe worden we op de valreep nog een laatste maal verrast door “Rosie”. We horen een bluesy gitaar, in vakkundige combinatie met een Wah-Wah pedaal, die ons een tikkeltje nostalgisch doet terugdenken aan het oudere werk van Mayer.

John Mayer’s zoektocht is duidelijk aanwezig op dit album, maar een duidelijke richting werd echter (nog) niet gevonden. Het album mist her en der wat actie, het tempo mocht gerust wat hoger en we zijn er zeker van dat Mayer véél meer in zijn mars heeft zitten dan hij laat zien. Ook missen we het anders zo aanwezige en veelal uitblinkende, gitaarspel in de songs van Mayer. Desalniettemin blijft The Search for Everything een aangenaam album dat ons op een rustig moment of lange treinrit zal blijven bekoren. Een concert in België kunnen we helaas niet verwachten in 2017, maar John Mayer houdt wel halt in Amsterdam, Londen en Scandinavië. Wie nog geen tickets heeft hangt eraan voor de moeite want de Europese tour is zo goed als uitverkocht.

Site / Facebook  / Twitter / Instagram / YouTube

 

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Villagers - "That Golden Time"

Bijna anderhalf decennium geleden kruiste Conor O’Brien met zijn groepje Villagers voor het eerst ons pad. Hij stond in het voorprogramma van…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bill Ryder-Jones - Iechyd Da (★★★★): Met zwier verpakte melancholie

Evident kan je de solocarrière van Bill Ryder-Jones bezwaarlijk noemen. Hij maakt sinds zijn dertiende deel uit van The Coral en surft…
AlbumsRecensies

Floris Francis Arthur - There Never Is And Never Was A Masterplan (★★★½): Rauwe lap emoties

Floris De Decker geeft het Belgische muzieklandschap al sinds de nillies mee kleur. Met de springerige indierock van Team William werd hij…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.