Het is zaterdag. De vierde en voorlaatste dag van Ancienne Belgique’s indoor voorjaarsfestival BRDCST is aangebroken. De AB koos voor dit festival enkele centrale gasten die voluit gaan voor muzikale vernieuwing uit. Gastheer van dienst vanavond is Forest Swords. Britse producer Matthew Barnes kreeg carte blanche om een avond alle zalen van de AB te bezetten en zo word de avond ‘a BRDCST curated night by Forest Swords’ gedoopt. Wij namen een kijkje in de AB Box waar Oliver Coates en vooral ook Forest Swords zelf kwam spelen.
Oliver Coates wekte bij iedere nieuwe binnensijpelende toeschouwer dezelfde gelaatsuitdrukkingen op: verbazing gevolgd door twee dichtgeknepen ogen om zich beter te concentreren op de visuals. Coates, vergezeld van een cello en elektronische apparatuur, bevindt zich namelijk voor een reuzegroot scherm waarop we een virtuele wereld zien afspelen. Met de hulp van virtueel kunstenaar Lawrence Lek creëert Oliver Coates een extra dimensie bij zijn mix van deep house en klassieke strijkers. We bevinden ons in een 3D-wereld die net zo goed de computerwereld van de Sims zou kunnen zijn, maar dan de versie waarin de hele bevolking verhuisde naar Mars en wij moederziel alleen overbleven. Terwijl een virtuele tram ons langsheen verlaten, futuristische gebouwen spoort, worden we opgezogen door een soundtrack van minimalistische dance. Dat de cellist klassiek geschoold is, maakt het geheel nog verbazingwekkender. Zijn waaier aan geluid gaat van strakke elektronica tot experimenteel klassiek. Met London Contemporary Orchestra werkte hij al mee aan Radiohead’s A Moon Shaped Pool. Van deze jongeman gaan we nog horen, zoveel is zeker.
Tijd voor de helden van de avond: Forest Swords. Op het podium doemen twee figuren op uit het duister voor een zaalvullend scherm waarop we opnieuw spectaculaire visuals te zien krijgen. Matthew Barnes, vergezeld van een bassist, begeeft zich in een zwart-witte wereld met abstracte, dansende figuren. Het duo stuurt mysterieuze klanken op ons af en pompt dreigende dreunen de zaal in. Ook Forest Swords’ gekende visuals van prachtige natuurbeelden zijn weer van de partij. Het publiek mag meteen kennis maken met het aankomend album Compassion. Daarin maakt Barnes gebruik van de elementen der natuur. In “Knife Edge”, horen we een wervelwind ruisen over serene golven, terwijl in “The Highest Flood” vuurvliegjes dansen op de verknipte koorzang. De orkestrale elementen op het nieuwe album verbreden nog meer de elektronische horizon.
De live-kracht waarmee Forest Swords zich van zijn plaat onderscheidt, ligt vooral in de pompende bassen die dwars doorheen je lijf daveren en de noise-effecten die Barnes uit zijn vingers en machines tovert. Zijn zoektocht doorheen frustratie en humaniteit zorgt voor een samenspel van verleden en toekomst. We worden vergooid met galmende stemmen, toegevoegde samples en trager ontplooiende nummers. Het maakt het geheel een stuk dansbaarder zoals ook het extra sterk aangedikte “Miarches” waarvoor Barnes zelfs even zijn gitaar ter hand neemt.
“The Highest Flood” baant zich met zijn dreigende ondertoon dan weer een weg doorheen klotsend water. Snijdende synths mengen zich met diepe bassen in een exotische melodie. Ook de meeslepende hyperballade “Arms Out”, mist zijn euforisch, cinematische effect niet. “Thor’s stone” stuurt ons met de slag van een vlootaanvoerder doorheen een kolkende zee. Na enkele nieuwe nummers volgt een naadloze overgang in “Ljoss”, afkomstig uit zijn laatste album Engravings. De successingle schiet ook deze keer raak. De virtuele beelden gaan van paters tot melkwegen. Oosterse dansers houden ons in bedwang op het perfect uitgevoerde “The Weight Of Gold”. Onderbreken doet Barnes de set nooit, alleen even om de AB tot een van zijn meest favoriete concertzalen ter wereld te kronen.
https://www.instagram.com/p/BSo3arTB7rw/?taken-at=1179460
Forest Swords brengt een dreigende set die steeds de bergbeklimming naar een climax neemt, maar nooit echt de top haalt. Een uitstekend staaltje elektronica dat ingetogen binnendrong maar nooit explodeerde. De sensationele visuals liftten Forest naar een bredere kosmos al zou het geheel nog beter tot zijn recht komen in de Club of een vunzige dubkelder. De live surplus zat hem vooral in de details. Wij hoorden een meer dan degelijke set maar misten schurende danslijven.
Forest Swords’ nieuwe album Compassion komt uit via Ninja Tune en kan je beluisteren vanaf 5 mei.
