De komende twee weken volgen we de Nederlandse band Black Oak op hun avontuur door Rusland. Een unieke reis die ze maar al te graag wilden vastleggen op beeld en met tekst. Wij geven hen daarin een platform en stellen hen daarin aan jullie voor. Vandaag deel drie.

Donderdag 23 maart – Novosibirsk

Oeps. Misschien toch iets te bijdehand geweest met ons laatste berichtje aan Galya, onze Russische bookings agente. Nadat we geland waren in Novosibirsk appten we haar dat we ergens in Siberische wildernis gecrasht waren en dat we moesten zien te overleven tussen de beren en wolven…En, de show van vanavond dus niet door kon gaan. Galya nam ons eerst even te serieus waardoor ze belde met Anton, onze lokale gids, en begon uit te leggen dat we het niet zouden halen. Gelukkig wist Anton haar te kalmeren en uit te leggen dat we toch wel degelijk goed geland waren. Sorry Galya 🙂

Na de door onszelf gecreërde chaos van gisteren mogen we vanavond aantreden in de te gekke Truba jazzclub. Deze club bestaat al meer dan 40 jaar en is een begrip in Novosibirsk. Eerst werden we door Anton mee op sleeptouw genomen door Novosibirsk waar we begonnen met een laat ontbijt en twee mokken koffie per persoon. Toen een flink eind gelopen en verschillende dingen gezien waaronder het Operagebouw, een snuisterijenwinkel vol Tibetaanse prullaria, de langste metrobrugtunnel van Azië waar Thijs de Siberische sneeuw uitteste voor een chillsessie.

Uiteindelijk nog een bezoekje aan een voetgangerstunnel onder een groot plein die helemaal vol zat met allerlei winkeltjes waar het zuurstofgehalte zo laag was dat we bijna flauw vielen. Alleen bij de bloemenwinkel was het uit te houden want daar was net iets meer zuurstof. Hoe die mensen daar werkten? Geen idee. Onze show in de Truba werd een topavond met redelijke opkomst (stijgende laan!) en een superfijne sfeer. Achteraf natuurlijk weer met bijna iedereen op de foto gegaan en de nodige interessante gesprekken gevoerd.

Vrijdag 24 maart – Tomsk

Vandaag om 5:00 opgestaan om op tijd de trein naar Tomsk te pakken. Pjotr bracht ons weer en was zo vriendelijk om mee te helpen met vertalen en tolken bij het loket voor onze treintickets. Dat gaat hier allemaal op naam, met paspoort en specifieke stoelnummers en een heleboel administratie.
De route van Novosibirsk naar Tomsk was eerst een welkome verandering van het zicht vanuit het vliegtuig. Bossen. Beekjes. Kleine houten huisjes. Na ruim vier uur sneeuw en berkenbossen werd het in combinatie met onze jetlag (het is hier 6 uur later dan in Nederland) en het vroege opstaan bijna hallucinerend. Zo ongelooflijk veel bossen. Niet te bevatten voor een Nederlander.

Erg bijzonder om de zon op te zien komen in Siberië.

Siberische treinritjes x jetlag!

Hall Bar in Tomsk is onze venue voor vanavond. Met een paar woordjes Russisch proberen we nog wat mensen naar onze show te lokken. En wonder boven wonder lukt dat!

De Hall Bar is namelijk propvol! Wat een fantastische vibe.

Zaterdag 25 maart – Tomsk

Vandaag hangen we een beetje de toerist uit in Tomsk. We checken onder andere een te gekke antieke bookstore.

Geen bezoekje aan Tomsk zonder een toeristenfoto zoals deze…

Geert sluit de dag in Tomsk wel heel bijzonder af: in de Sticks and Bones tattoostudio krijgt hij van eigenaar Max op elk been een aandenken mee naar huis.

Zondag 26 maart – Ekatrinburg

Twee vluchten. Twee uur slaap. Een club, de Slovoboda Hall, die je nog net een glas water aanbiedt, een stel Russische “punkers” (eigenlijk luisteren ze naar jaren 80 rockmuziek maar dan stoer gebracht met veel machismo en lelijke synths) die je met de armen over elkaar aanstaren, want dat speelde er in de grote zaal en daar kwam het publiek voor, en er een beleefd applausje uitperst. Dit was het “andere Rusland”. Een beetje vreemd, en niet zo leuk. Gelukkig waren we vroeg klaar en konden we vroeg naar bed. Op naar de volgende show…