Nieuwe singles

Het elftal van het jaar 2016 volgens Tijs Delacroix

Gromgromgrom, de buik van de Tijsbeer is momenteel nog een waslijst aan concertervaringen uit 2016 aan het verteren. Op zoek naar muzikale honing betrad hij in binnen- en buitenland zoete festivalweides en soms bittere concertzalen. Sommige concerten leverden hem bijna een indigestie op, maar de elf* hieronder lieten een fijne nasmaak achter.

*Hebben de top 11 nét niet gehaald

Panic! at the Disco (AB) – verrassende post-jeugdnostalgie
Wilco (BKS) – pareltjes in een country-ish jasje
Gestapo Knallmuzik (Student Kick-off Gent) – tipsy tanzen tanzen
Jamie T (Botanique) – Britrock dansjes en moshjes
Ry X + Warhaus (Botanique) – zakdoeken volsnotteren
Slaves (De Kreun) – badass hooliganistische drumtaferelen
Danny L Harle (Dour) – nachtelijk dansen met hipsters
Tame Impala (Vorst Nationaal) – hitjes met verdomd veel echo
Whitney (DTRH) – zweven tussen hipsters
Mura Masa (DTRH) – niet geheel nuchter dansen met hipsters
Yak (Botanique) – strakker dan de broek van je corpulente tante na Kerst

11. Billy Talent – Trix, Antwerpen

Jeugdsentiment in z’n puurste vorm. Neem er dan nog eens bij dat zowel band als publiek er verdomd veel zin in hadden. Hitjes, hitjes en hitjes in een fijne, zweterige concertzaal. What more to want?

https://www.instagram.com/p/BMH01vpDpD4/?taken-by=tijsdelacroix

 

10. Beck – Best Kept Secret, Hilvarenbeek (NL)

Beck, ‘die kerel van Loser’, overtuigde met bravoure. Verfijnde show, aangenaam sfeertje. De muzikale kameleon showde veel van z’n facetten en kleuren. Enkel een mooie regenboog over de mainstage had de boel nog kleurrijker kunnen maken.

9. Shantel & The Bucovina Club Orkestar – Moods!, Brugge 

De duurste concerten leveren niet altijd de meeste toegevoegde waarde op. Dit gratis concertje in het hart van Brugge was namelijk het bewijs. Geen halfslachtig amateurgezelschap, maar een full-length gipsy-feestje waarop ik me volledig liet gaan. Brugge en Shantel, ze zouden elkaar na die avond misschien wel durven (super)liken op Tinder.

https://www.instagram.com/p/BIzscIQjmLj/?taken-by=tijsdelacroix
8. Christine & The Queens – Best Kept Secret, Hilvarenbeek (NL)

Doordat Studio Brussel in het voorjaar tot vervelens toe ‘Christine’ door m’n strot had geramd, stond dit concert niet echt hoog op mijn ‘BKS to do’. Puur uit luiheid bleef ik wat aan de mainstage plakken en kreeg zo dit concert te zien en horen. Muzikaal viel het allemaal beter mee dan vooraf ingeschat, maar van waar dan deze hoge ranking?
Twee woorden, choreografie en interactie. De choreografie benaderde dat van pakweg franse taalbroeder Stromae. Qua interactie gaf Christine je het gevoel alsof ze een persoonlijke vriendin was.
Misschien heeft die ene flashende griet (#sorrynotsorry #boyswillbeboys) en de daarmee gepaarde hilarisch opmerking van Christine; “long time ago since I’ve seen some boobs*”, ook wel wat met deze ranking te maken. Een artieste die zelfspot hanteert verdient een plaats in m’n performances-hart.

* Christine zelf is nl. zelf niet echt omvangrijk tussen navel en hals

7. Bring Me The Horizon – AB 

Gebaseerd op hun concert in Vorst zouden ze niet op een zevende plek in dit lijstje staan blinken. Het concert in de AB is die ranking zeker wel waard. Daar waar het wat aan gretigheid ontbrak in Vorst stonden er in de AB een aantal hongerige wolven op het podium. Een concertzaal vol lopend wild waar Sykes en de zijne maar al te graag hun tanden wilden inzetten. Thans, zo klonk en leek het toen.
Nummer na nummer verscheurden ze door/langs de instrumenten tot gehakt.
(Klein verzoekje voor de band, haal alstublieft “Oh No” uit de huidige setlist(s), wat een draak van een nummer.)

https://www.instagram.com/p/BD8JwHiOhbM/?taken-by=tijsdelacroix

 

6. Damien Rice – Cactusfestival, Brugge

“Damien Rice in het Minnewaterpark, dat wordt de hemel op aarde”, dacht ik vooraf. Helemaal in die zevende hemel heeft hij me niet gebracht. De vijfde a zesde wist ik wel te bereiken. Het was op Kept Secret 2013 nog allemaal nét dat tikkeltje beter. Maar het concert in het mystieke Minnewaterpark is een zesde plek meer dan waard. De tranen waren nooit veraf in Brugge en m’n hart balanceerde een dik uur lang tussen gloeien en breken. Damien mag zich trouwens nog steeds melden om samen een flesje wijn te kraken en te filosoferen over het leven. Past eind januari voor u, mijnheer Rice?

https://www.instagram.com/p/BKZdcpXjq85/?taken-by=tijsdelacroix

 

5. De Staat – Down The Rabbit Hole, Nijmegen (NL) 

Wijze les aan alle festivalgangers, check ALTIJD de bands en wat live-footage alvorens je beslist om een band live te gaan zien. Want voor je het weet beland je zonder het door te hebben in de meest legendarische ‘walking circle pit’ van je leven. Nu, die circle pit was maar een van de zaken wat het concert zo fijn maakte. Het ‘hier heb ik een fijne ontdekking gedaan en de frontman is een gigantische baas’-gevoel heeft mijn hoge notering hoogstwaarschijnlijk ook beïnvloed.

4. Explosions in the Sky – AB (en BKS)

Als ‘een beeld meer zegt dan duizend woorden’, volgens het spreekwoord. Dan zegt een nummer van EITS meer dan de bibliografie van Herman Brusselmans.
De jongens van Explosions in the Sky hebben praktisch geen interactie met het publiek, doen niet aan bindteksten, maar toch voelt een concert van hen als een tête-à-tête met een hartsvriend(in). Nu wat ingetogen, dan weer als een herfststorm. Dit concert was een beleving, geen luistersessie.

https://www.instagram.com/p/BGXlIYuuhal/
3. Balthazar – Crammerock (en waar niet?) 

De Bronstige beren van Balthazar houden zich momenteel volop bezig met hun solo-projecten, maar hun (tijdelijk) afscheid op Crammerock was er een om U tegen te zeggen.
Balthazar stelde me eigenlijk nog nooit teleur, keer op keer klinken de stemmen zeemzoet en valt er instrumuzikaal niets op aan te merken. Toch deden ze op Crammerock er nog een schepje bovenop en speelden ze de strakste set die ik ooit van hen zag. De ‘glasses’ werden nooit hoger ‘ge-raise’d’ en Jinte Deprez was nooit zwoeler op podium. Nooit deed het einde van een Balthazar-concert me zoveel pijn. Jullie komen toch snel terug, mag ik hopen hé?

 

2. The National – Down The Rabbit Hole, Nijmegen (NL)

Mijn hart ligt nog ergens versplinterd in de zilveren konijnenpijp. Bovendien vraag ik me af wanneer ze de stukjes keelholte die ik tijdens “Mr. November” heb uitgeschreeuwd zullen retourneren. 2016 was voor mij klaarblijkelijk het jaar van de ‘emotionele concerten’. Toch, geen van voordien genoemden die me dit jaar zo konden ontroeren als The National. Alleen al daarvoor zijn ze deze zilveren stek meer dan waard. Het concert op DTRH werd er een vol inleving, toewijding en beleving. The National speelde zoals het hoort, als headliner. Dat statuut zijn ze ondertussen met hun staat van dienst meer dan waard.

https://www.instagram.com/p/BHVMrdLDRT_/?taken-by=tijsdelacroix

En het goud is voor Baz…

1. The Last Shadow Puppets – Club 69 (Stubru) (of wat dacht je?…)

Zo-eentje waar je later over aan je kleinkinderen vertelt.
Wil je weten hoe het was? Neem een blaadje en noteer alle positieve superlatieven die in je opkomen terwijl je bovenstaande video bekijkt, je zit er dan waarschijnlijk niet ver van af.
Een bromance die in de geschiedenisboeken zal belanden, neem het van mij aan.
Vermoedelijk zal het wel weer een tijdje duren alvorens we deze jongens terug in actie zullen zien, aangezien de geruchtenmolen omtrent Arctic Monkeys opnieuw op volle toeren draait.

Maar we weten in het geval van Alex en Miles wel zeker, dat 1+1=3. (<3)

https://www.instagram.com/p/BD4ECe4uhWt/

145 posts

About author
Gediplomeerd cultureel ondernemer en manager als OENGER, functioneel analist als inkomstenbron.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Bill Ryder-Jones @ Trix (Club): Meeslepende nonchalance

Met Iechyd Da kwam Bill Ryder-Jones dit jaar terug op het toneel met een hoopvolle plaat waarin hij melancholie verpakte in een…
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.