LiveRecensies

The Cinematic Orchestra @ AB : warme jazzy sounds en sterke vocals

the-cinematic-orchestra-main

Op 14 november stond The Cinematic Orchestra eindelijk nog eens op Belgische grond. Het was al sinds hun optreden in de AB van 2007 (!) geleden. De groep werd opgericht door Jason Swinscoe en behoort tot het onafhankelijke label Ninja Tune. Onlangs brachten ze een nieuwe single “To Believe” uit, als voorsmaakje van hun langverwachte nieuwe plaat.

img_2442

Als eerste begon het strijkkwartet te spelen terwijl de rest geleidelijk zijn plaats op het podium inneemt. Die strijkers blijken bovendien van Belgische bodem te zijn. Starten doen ze met “Burn Out” maar voor deze bijna winterse gelegenheid wordt die met warmere jazz klanken verzorgd. De saxofonist Tom Chant laat zich even gaan en gaat met alle aandacht lopen. Als laatste komt dan Heidi Vogel op. Haar stemgeluid is een van pure kracht. Het belooft meteen een goede avond te worden.

img_2438

Terwijl het eerste lied wat meer jazz invloeden vertoonde, begint het tweede nummer iets eenvoudiger. De vrouwenstemmen die het instrumentale begeleiden zijn krachtig. Er wordt rustig opgebouwd naar een hoogtepunt en wanneer de strijkers invallen, komt de ontlading. Het hele spel is innemend en wordt enthousiast door het publiek onthaald. Dankzij hun vol podium (strijkers, saxofoon, keyboards, bas, gitaar, drum, percussie,…) is er enorm veel ruimte voor afwisseling. De ene keer zijn de melodieën eenvoudig en minimalistisch, de andere keer zijn het net weer complexe stukken. Maar allemaal lopen ze vlot in elkaar over.

img_2441

Het instrumentale heerst bij Cinematic Orchestra. Ieder instrument krijgt zijn spotlight moment. Zo gaat de saxofonist midden in de set even met een korte solo weg, waar hij elke keer een kort melodietje speelt. Dit neemt hij op en terwijl hij een nieuwe melodie opneemt, speelt hij het opgenomen melodietje weer af. Dit blijft hij herhalen tot er enkel een chaotisch geheel overblijft dat bijna begint te wenen in de oren. Even later in de set is het de beurt aan de drummer. Nadat de toetsenisten en het strijkerskwartet aan een iets melancholischer ritme bouwen, breekt de drummer in een indrukwekkende solo uit, tot groot genoegen van het publiek.

Maar ook de vocals mogen niet vergeten worden. De krachtige vrouwenstemmen van o.a. Heidi Vogel staan zo stevig als een kerk op het podium. De potige stemmen van de dames contrasteren soms mooi met de eenvoudige instrumentatie. Op andere momenten zijn ze net een passend complement in de muzikale complexiteit. Bovendien wordt het publiek getrakteerd op een extra bezoek van de Belgische Mélanie De Biasio. Haar houding is houterig maar haar stem doet alles vergeten. Hier tegenover staat dan de mannelijke fragiele stem van Grey Reverand, die net breekbaar overkomt. Die fragiliteit wordt enkel benadrukt wanneer hij “The First Place” akoestisch brengt. Ook deze variëteit in stemgeluid leidt tot veel afwisseling.

img_2446

Eindigen doen ze met een opgewekt nummer. De percussie wordt ook even in de spotlight gezet om het feest compleet te maken. Daarna verdwijnt de groep onder luid applaus in de coulissen. Ze zijn echter al snel terug voor nog een bisronde. En wat voor een. Het publiek wordt getrakteerd op drie bisnummers, beginnende met publieksfavoriet en smartlap “To Build a Home”. Bij gebrek aan de stem van Patrick Watson, vervult Grey Reverand zijn rol deze keer. Het wordt een mooi en rustig geheel dat het publiek helemaal tot rust brengt.

Daarna knalt de voltallige band nog eens helemaal met een opzwepend jazz-elektronummer. Die explosie wordt aangevoerd door de straffe drumsolo van Luke Flowers , die zich helemaal laat gaan. En blijft gaan. Het publiek reageert terecht vol enthousiasme. Als laatste volgt nog een iets sensueler nummer, “All That You Are” en dan zit de show er op. Geen betere manier om een regenachtige maandagavond door te brengen dan in het gezelschap van Cinematic Orchestra. Laat het deze keer niet weer bijna tien jaar duren voor we hen weer over de vloer krijgen.

Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…
InstagramLiveRecensies

The Gaslight Anthem @ Ancienne Belgique (AB): Van waakvlammetje naar warm vuurtje

Net geen tien jaar geleden was het dat The Gaslight Anthem nog eens in een Belgische concertzaal stond. Ook toen was de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.