Neerzitten bij een concert van Local Natives is een beetje als vloeken in een kerk. Het is niet echt gepast en als je het doet, moet je al een verdomd goeie reden hebben. Gelukkig negeerde het publiek massaal de stoeltjes die in het midden neer geplant waren. Een slim trucje van de organisatie om te maskeren dat het Koninklijk Circus niet helemaal uitverkocht was. Maar wie er niet bij was, mistte dansbare en opzwepende indierock van de bovenste plank en vooral een hele hoop dolle pret.
Lichtjes geëmotioneerd en heel dankbaar stapten de vier meiden van The Big Moon van het podium. De Britse garagerocksters hadden net hun eerste concert op Belgische bodem gegeven en dat smaakte naar meer. Halverwege hun set besloot het publiek recht te staan, om voor de rest van de avond niet meer te gaan zitten. Veel had te maken met het zichtbare plezier dat de meiden uitstraalden. Hun garagerock rammelde langs alle kanten, maar dat was voor een keer niet belangrijk. Als een soort mengeling van HAIM en Hinds, deed The Big Moon vooral waar ze zin in hadden. Een cover van Madonna? Waarom niet! Plezier stond voorop en het moest niet te serieus worden. Waren er maar meer bands zo ongecompliceerd als The Big Moon.
Local Natives is een vreemde band. Op papier zouden hun aanstekelijke melodieën en opzwepende ritmes overal volle zalen moeten lokken, maar in het Koninklijk Circus waren er hier en daar nog lege plekken te vinden. Zanger Taylor Rice schrok zich wellicht een hoedje toen hij zich na het derde nummer in het publiek waagde en stoeltjes op zijn weg tegen kwam.
De Californische band schoot overigens sterk uit de startblokken met nieuwe nummers “Past Lives” en “Villainy” met daartussen oude klassieker “Wide Eyes” gesandwicht. En zo ging het hele concert verder. Oud en nieuw gingen naadloos in elkaar over. Een heel uitgekiende set die perfect opgesteld was en alle fans tevreden moest stellen. Pas nu werd duidelijk dat er doorheen hun drie albums een rode draad op te merken viel. Ook al klinkt hun laatste plaat Sunlit Youth ietsje elektronischer, toch past die perfect in het rijtje met opwindende en meeslepende indiepop van voorgangers Hummingbird en Gorilla Manor.
Die nieuwe plaat is ook iets meer politiek getint, – zouden die Amerikaanse verkiezingen daar voor iets tussen zitten? – al moest je heel goed opletten om die nuances te horen. De band uit Los Angeles was eerst een fervent supporter van Bernie Sanders, en toen die het niet haalde, staken ze hun schouders onder Hillary Clinton. Twee keer gegokt en verloren dus. Maar van rancune of woede was er nog geen sprake. Er werd met geen woord gerept over President Trump. Enkel voor “Fountains of Youth” riep zanger Taylor Rice op tot meer samenhorigheid. Als hij even later zingt over “Mrs. President” klinkt het toch ietwat wrang en mistroostig.
Tijd om stil te staan bij wat had kunnen zijn, kregen we niet. Daarvoor volgden de nummers te snel op elkaar. In “Masters” ging het kort over feminisme en macht, het klein beginnend “Columbia” stelde diepgaande vragen (“Am I giving enough?”) en afsluiter “Who Knows Who Cares” zette die samenhorigheid waar ze zonet om vroegen nog extra in de verf. Zowat elk nummer uit het inmiddels zeven jaar oude Gorilla Manor werd onthaald als een klassieker in het genre. De kans is groot dat we binnen enkele jaren hetzelfde kunnen zeggen over hun nieuwe nummers. In de bisronde kregen we met “Mother Emmanuel” zowaar het minste nummer van de avond. Gelukkig diende “Sun Hands” als perfecte tegenwicht en vatte dat nummer het concert mooi samen. Opzwepende ritmische drums, snerende gitaren en harmonische samenzang werd verkneed tot een meeslepend geheel dat gerust nog wat langer mocht duren.
Deze beer zag Local Natives al voor een vierde keer aan het werk. Telkens was het resultaat een stevig en opzwepend concert en werd de aanhang steeds groter en groter. Een Koninklijk Circus uitverkopen bleek nog te veel gevraagd. Maar zangers Taylor Rice en Kelcey Ayer beloofden dat ze snel terug zouden keren naar België en wat ons betreft mag dat de volgende keer in een nog grotere zaal met een nog groter publiek zijn. Men zegge het voort!
Setlist: Past Lives/Wide Eyes/Villainy/You & I/Breakers/Airplanes/Jellyfish/Heavy Feet/Coins/Ceilings/Masters/Dark Days/Columbia/Fountains of Youth/Who Knows Who Cares//Mother Emmanuel/Sun Hands//
