LiveRecensies

Ryley Walker + Itasca @ Cactus Muziekcentrum Brugge: Moeilijk gaat ook

069b5467781384288fc2d98389e756ad

Nick Drake, John Martyn, Bert Jansch … als het over Ryley Walker gaat, wordt hij vaak in één adem genoemd met die legendes en halve gitaargoden. In het Cactus Muziekcentrum benaderde hij die wel, maar bleef hij vooral ook gewoon zijn eigenzinnige zelf. Of zoals Pep Guardiola zou zeggen, hij mag zitten aan een tafel vlak naast die legendes.

Voor aanvang schalde You Want It Darker, de allerlaatste plaat van Leonard Cohen door de boxen. Een mooi en subtiel eerbetoon aan de maandag overleden legende. Het legde de lat wel meteen onmetelijk hoog voor Itasca. Beter doen dan Cohen zat er niet in voor de gitariste uit Los Angeles. Haar nummers waren liefelijk en aandoenlijk maar vooral haar gitaarspel was indrukwekkend. Het publiek bleef luisteren en op het einde viel er zelfs een spoor van enthousiasme te bekennen. Maar in vergelijking met Ryley Walker, vielen haar liedjes toch iets te braaf en oppervlakkig uit. In een muzikaal kleurboek mag er al eens buiten de lijntjes gekleurd worden en dat deed Itasca net iets te weinig.

‘@ryleywalker #cactusmsc #brugge #concerts #ryleywalker

Een foto die is geplaatst door Cactus Muziekcentrum (@cactusmuziekcentrum) op

Geef Ryley Walker een kleurboek en hij maakt papieren vliegtuigjes van de pagina’s. Hij heeft een lak aan regels en muzikale conventies en dat liet zich al snel merken. Het eerste nummer kon je nog het best vergelijken met de saaie studieronde in een voetbalmatch. De bal werd oeverloos rond getikt en op een bepaalde manier werkt dat hypnotiserend en intrigerend. Eens de motor warm gelopen was, ging de bal pas echt aan het rollen. Het heerlijk jazzy “The Halfwit in Me” bracht meteen heel wat kleur en diepgang.

Walker’s nummers zijn eigenlijk een verzameling van ideeën en schetsen. Niets ligt vast en alles kan op elk moment veranderen. Zo kreeg haast ieder nummer een lang uitgesponnen intro en was er midden in de nummers vaak ook ruimte voor wat improvisatie en jammen. Daarvoor heeft Walker de perfecte band weten samen te stellen. Hij leidt en laat zich leiden en gaat vaak ook op in het groter geheel. Op die momenten doet hij denken aan GoGo Penguin of BADBADNOTGOOD.

Santé! ??#ryleywalker #cactusclub #cactusmsc

Een video die is geplaatst door valerie vanoverbeke (@valerie_vano) op

Toch stokte de motor af en toe. Vooral tussen de nummers door vielen er lange stiltes, die Walker dan probeerde vol te lullen. Alsof je na ieder tripje de auto volledig stopt en de sleutel uit het contact trekt. Walker vertelde iets over Belgisch bier, maakte mopjes over de verkiezingen en probeerde een huwelijksaanzoek te versieren. Een spraakwaterval is hij evenwel niet, maar zijn mengeling van zenuwen en aangeschoten enthousiasme werkte aanstekelijk.

Ryley Walker en zijn band speelden slechts een tiental nummers, maar konden toch ruim anderhalf uur boeien. Elk nummer kreeg ruim de tijd om te experimenteren en zich te ontplooien. Met een minder getalenteerde band zou dat al snel vervelend en richtingloos klinken, maar Walker hield de teugels strak in de hand en dirigeerde waar nodig. “Sullen Mind” was tien minuten genieten en ook op “The Roundabout” bleven we graag wat rondjes extra draaien.

Zoveel virtuositeit en branie vergde wel veel van het publiek. Na anderhalf uur was het vet wel wat van de soep, één bisnummertje kon er wel nog af. Ryley Walkers muziek is intens en veeleisend. Je moet constant op je hoede zijn voor variaties, improvisaties en tempo wisselingen. Het is genieten met de ogen dicht, maar met heldere geest. Walker nodigde het publiek nog uit om samen eentje te gaan drinken en hij hoopte dat er nog een huwelijksaanzoek uit de bus zou vallen, want terug gaan naar de States zag hij niet meteen zitten. Als iemand hem wil adopteren, dan heeft ons land er alvast meteen een geniale en eigenwijze artiest er bij.

Setlist: The Great and Undecided/The Halfwit in Me/Age Old Tale/Sullen Mind/The Roundabout/Primrose Green/Summer Dress//Clear The Sky//

Related posts
LiveRecensies

Say She She @ Cactus Muziekcentrum (Club): Groovy waterval

Vorig jaar verscheen Say She She op heel wat radars met tweede album Silver. Het drietal wist hiermee toch al wat belletjes…
InstagramLiveRecensies

SPRINTS + English Teacher @ Cactus Muziekcentrum: Een lesje spurten

Als twee post-punksensaties gezamenlijk de oversteek maken naar Europa, dan zijn we er als de kippen bij. En wij niet alleen. De…
InstagramLiveRecensies

The Scratch @ Cactus Muziekcentrum (Café): Zeker geen krabbers

The Scratch is een Ierse band die al enkele jaren actief is en in eigen land zeker op een publiek kan rekenen….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.