Interviews

Interview Compact Disk Dummies: “Misschien hebben we allemaal dezelfde ziel in een andere verpakking.”

© Athos Burez

© Athos Burez

Enkele maanden terug bracht Compact Disk Dummies hun nieuwe plaat uit. Na enkele festivalshows zijn ze nu klaar om de zalen te vullen. Op zaterdag 15 oktober bijvoorbeeld in de Handelsbeurs in Gent of 21 oktober in De Kreun. Hun nieuwe album ‘Silver Souls’ combineert ‘donkere’ teksten met dansbare beats. Wie zelf ook eens zijn creatieve kant wil laten zien, kan via een mixboard op hun site het nummer “Girls Keep Drinking” in een nieuw jasje steken. Maar het echte werk laten we toch over aan de broers Coorevits. Op een donkere woensdagmorgen, omringd door de geur van koffie en gebak, stond Lennert ons te woord.

Jullie nieuwe album verscheen in mei. Wat wilden jullie bereiken bij het publiek?

In vergelijking met onze eerste LP wilden we ons meer openstellen en ruimte geven. Er is nu een combinatie van analoge instrumenten met elektronica. We waren echt op zoek naar een verhaal die we konden vertellen. Een plaat moet voor mij een begin, midden en einde hebben. Het is belangrijk dat het gewoon klopt. Het was ook de bedoeling dat het een plaat werd die zowel kon werken op de dansvloer als thuis in de woonkamer.

Op de cover van jullie album staan jullie als poppetjes afgebeeld. Wat schuilt hier achter?

Voor het maken van de cover zijn we vertrokken vanuit de titel Silver Souls. Hiermee bedoelen we dat iedereen misschien wel dezelfde ziel (soul) heeft maar met een andere verpakking. Daarom vonden we het zo passend bij de titel. Het concept hebben we dan ook uitvergroot en doorgespeeld naar verpakkingen en speelgoed.

Dat is ook duidelijk te zien in jullie clip van Silver. Er wordt dus gewerkt met een thema?

De mensen die meewerkten aan de hoes maakten ook het clipje. De clip is er een verlengstuk van. Er zijn verschillende thema’s en aanknopingspunten maar die verpakking is er inderdaad ook eentje van. Dat komt omdat ik altijd al een fascinatie gehad heb voor kinderspeelgoed. Als kind was ik heel erg aangetrokken tot speelgoed, films en animatieseries. Vanaf mijn 13-14 jaar ben ik daar dan ook echt aan beginnen werken. Ik vind het ook leuk dat er in strips en series veel iconische figuren voorkomen.

Vandaar de iconische kostuums die jullie dragen?

De bedoeling was inderdaad om het ‘iconische’ eruit te halen. Het gaat hier ook om herkenbaarheid bij de mensen creëren; “Ah dat zijn die twee”. Dat is ook het leuke aan strips of speelgoed. Als je dan speelgoedpoppen van jezelf wilt maken moet je zorgen dat er een herkenbaar element in zit.

Als jullie aan een album werken, verdelen jullie het werk of komen jullie helemaal samen tot een resultaat?

Sowieso is er wel sprake van een verdeling. Meestal begint het bij ik die een demo maak. Soms zijn dat maar hele korte ideeën of fragmenten. Eens er ‘iets’ is ontstaan ga ik hiermee naar Janus in de studio en zien we wat we ermee kunnen aanvangen. Janus is vooral het technische brein achter de Compact Disk Dummies. Ik zorg meer voor het creatieve aspect en hij verzorgt het technische. Uiteindelijk vallen die twee ook wel wat samen. De verdeling is echt 50/50.

Komen jullie als broers dan altijd goed overeen?

Met je broer heb je sowieso wel eens een woordwisseling, maar nu spelen we veel samen en voelen we elkaar wel echt aan. Soms is het ook beter om eventjes niet met elkaar te praten. We weten wat we wel en niet kunnen zeggen tegen elkaar.
Vroeger waren we daar veel harder in. We hadden vaak zware ruzies. Op vlak van muziek kwamen we redelijk goed overeen maar onze persoonlijkheid botste wel soms. In het begin liep dat dan soms faliekant af op het podium. Nu zijn we daar veel professioneler in geworden.

Van wie was de eerste CD die je ooit kocht?

(Denkt diep na) Ik denk ’t Hof Van Commerce. De eerste die ik effectief beluisterde was een cd van mijn pa In A Bar Under The Sea, het tweede album van dEUS. Bij Janus was het denk ik eerder een album van Eminem. Hij had periodes waarbij hij hiphop beluisterde, maar daarna plots weer een ander genre. Elkaars cd’s mochten we echter niet uitlenen. Zijn genre is nu wat meer elektro en van mij alternatieve indie rock. Natuurlijk heb je, zoals zowat iedereen, een fase waarbij je vaak naar Nirvana en andere grote bands luistert. (lacht)

Welke artiesten zijn voor jullie dan echt een inspiratiebron geweest?

We zijn geïnspireerd door heel veel artiesten en invloeden. Wat ons ook echt aantrekt is de ‘persoon’ achter de muziek. Dat gaat dan meer om de ‘image’ en ‘persoonlijkheid’. Het is belangrijk hoe iemand overkomt, hoe hij er staat. Voorbeelden hiervan zijn Prince, James Murphy, David Bowie..
Over het algemeen haal ik veel inspiratie uit films, Japanse series en reclames. Visuele beelden zetten me soms echt aan tot muziek.

Bij theater en musical wordt dit soms gecombineerd, iets waar je ook mee bezig bent?

Voor mijn eindwerk heb ik inderdaad een theaterstuk gemaakt. Dit was in de periode waarin we het album maakten. Het was voor ons een leuke afwisseling. Buiten de dagen in de studio waarin we alles moeten afwerken, bijstellen en beter maken, konden we ons dus ook met andere dingen bezighouden.

Op welk moment in je leven heb je dan echt beslist om volledig voor de muziek te gaan?

Dat weet ik nog altijd niet. Sowieso zal muziek altijd wel deel uitmaken, maar ik wil daarnaast ook graag met andere dingen bezig zijn zoals clips regisseren, illustraties maken, …
Ik wil gewoon echt een beetje van alles doen.

Wat is jullie favoriete nummer op het nieuwe album en waarom?

Voor mij is dat “Remain in Light”. Onze nummers bestaan meestal uit strofes die worden afgewisseld met een refrein, maar dit liedje heeft toch wel een andere structuur. Er komt bijvoorbeeld ook een kinderkoor in voor. Het liedje duurt 6 minuten en we hebben besloten om het niet in te korten. Daar zijn we echt blij om.

Aan wie laat je een nieuw nummer het eerst horen?

Goeie vraag is dat. Ik denk dus sowieso eerst aan Janus en daarna aan mijn lief. Voor de rest wil ik het eerst liever zo laten. Tenzij ik misschien zat thuiskom en in mijn enthousiasme het nummer doorstuur naar enkele vrienden. Daar heb ik de volgende dag dan wel spijt van. Ik probeer dat zo veel mogelijk te beperken. Als je een nummer goed vindt heb je natuurlijk wel een drang om dat aan iedereen te laten horen. “Holy Love” is een nummer die wel heel snel gemaakt was. Het heeft in totaal maar een drietal dagen geduurd en we hebben dat nummer dan ook snel met het publiek gedeeld. Zo gaat dat zeker niet altijd. Er gaan soms maanden over voor een nummer klaar is.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Compact Disk Dummies – The Signal (★★★★): De ideale soundtrack voor zomerse uitbundigheid

Compact Disk Dummies heeft geen introductie meer nodig als vaste waarde binnen de Belgische muziekscene. De broers Janus en Lennert Coorevits braken…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

25 nieuwe namen voor Rock Herk met o.a. The Afghan Whigs, Therapy? en shame

Rock Herk viert dit jaar zijn veertigste verjaardag en dat zal het niet zomaar laten aan zich voorbij gaan. Nadat we in…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Suikerrock vult affiche aan met Faithless, Brihang, Froukje, Royel Otis en meer!

Je zou het misschien niet zeggen als je aan het raam kijkt, maar het festivalseizoen begint nu echt wel heel nadrukkelijk op…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.