STUFF.
Het podium staat overvol met instrumenten en apparatuur als de vijf bandleden van STUFF. het podium betreden. Kennelijk weten ze hun plek te vinden, nemen vol zelfvertrouwen hun instrumenten op en beginnen met wat op het eerste gehoor een soundcheck lijkt. Gewoon een soundcheck toch? Losse, willekeurige geluiden van de afzonderlijke instrumenten blijken echter na verloop van tijd samen te vallen. Het is het eerste nummer van wat een geweldige space-jazz-rock avond zal zijn met STUFF. als opener.
STUFF. is een Belgische band uit Gent, rond drummer Lander Gyselinck, en combineert verschillende stijlen tot een overrompelende mix van jazz, samples en trip hop onder andere. Zelf noemen ze hun sound terecht: Live glitchtriphop.
De bandleden spelen geconcentreerd en ingetogen, alsof ze zich niet van de toeschouwers bewust zijn. Ze hebben duidelijk plezier in hun samenspel en weten op deze manier stiekem het publiek te bespelen, maar van menselijke interactie is weinig sprake. Gelukkig spreekt de band via hun muziek en de fans snappen dat! De groep weet hun set goed vorm te geven, beginnend met soundtrack-achtige nummers die opbouwen naar funky ritmische songs. Later in de set wordt het dan ook moeilijk om stil te blijven staan als klassieke jazz-funk de boventoon voert. Het publiek kan dit duidelijk waarderen! Gelukkig blijft de muziek naast dansbaar ook uitermate spannend; er zijn altijd en overal verrassende geluiden en samples. (Hoorden we daar ergens een sample van hip-hop pioniers Public Enemy?!) Het laatste nummer is full-blown jazz-rock en een uitstekend uitgekozen slot van een kort maar krachtig optreden. STUFF. is een waardig voorprogramma en een belangrijke opstap naar Elephant9 en Jaga Jazzist.
Elephant9
Kunnen drie mannen je met drie nummers drie kwartier boeien? Jazeker! De Noorse band Elephant9 neemt ons mee in hun psychedelische jazz-rock. Langgerekte nummers worden goed opgebouwd en rustige stukken worden afgewisseld met heftige intermezzo’s. Hun muziek klinkt als ‘Deep Purple on acid’ of als een ‘jazz-funky Pink Floyd’. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld, maar kijken toch steeds naar wat de anderen doen, want zij weten: samenwerking is het belangrijkste voor een perfecte performance.
De basgitarist speelt de lage tonen als een magiër en de pianist lijkt bij tijd en wijle bezeten. Maar dan weer volkomen leidend als hij de volgende verandering aankondigt die door de andere twee feilloos wordt opgevolgd. Na drie kwartier spelen laat Elephant9 ons verbluft achter en kunnen we bijkomen tijdens de grote ombouw die plaatsvindt op het podium.
Jaga Jazzist
Het wordt meteen duidelijk waarom het podium werd aangepast, het 8-koppige Jaga Jazzist maakt om kwart over tien haar aantreden en er is meteen nergens nog een leeg plekje te vinden. De zeven mannen en één vrouw nemen hun posities in, klaar voor hun muzikale avontuur. Elke muzikant wordt omringd door lichtgevende staven die gestuurd lijken door de kleur en intensiteit van de muziek zelf.
Jaga Jazzist bestaat inmiddels ruim 20 jaar, en dat is te merken: feilloze interactie bij alle gespeelde nummers. Als je naar hun muziek luistert zijn alle losse geluiden niet altijd te onderscheiden. Je weet dat het fraaie en gedetailleerde composities zijn, maar hoe ze zijn samengesteld… het blijft een mysterie. Tijdens een optreden zie je wie welke instrumenten er bespeeld worden en hoe er dus, zelfs met het kleinste geluid, aan de muziek wordt bijgedragen. Dan merk je niet alleen hoe grandioos de band live is, maar ook dat de 8-koppige band die vanavond op het podium staat echt nodig is. Elk individu levert een essentiële bijdrage.
Onder gedeelde leiding van oprichters en broers Lars en Martin Horntveth wordt het publiek bespeeld. Drummer Martin is degene met het meest directe contact tegenover het publiek. Als hij opstaat weten de aanwezigen dat er moet worden aangemoedigd! Dat is echter maar één enkele keer nodig, de muziek doet zijn werk. Zo klinkt de interactie tussen trompet en saxofoon op “One-Armed Bandit” vanzelfsprekend, maar doet hij toch wonderen. Als je engelachtige geluiden hoort, blijken het achtergrond vocalen! Zo past alles in het geheel. De muzikale leiding ligt bij Lars, sporadisch dirigeert hij de band die direct reageert. Complexe overgangen worden op deze manier schijnbaar moeiteloos uitgevoerd, waarbij de zaal alleen maar verwonderd kan toekijken en luisteren.
Na een wervelende show en korte pauze komt de band terug voor de toegift. Met “Touch Of Evil” klinken er stampende beats en speelt de band naar een flitsend einde. Drummer Martin richt zich een laatste maal tot het publiek. Naast een dankwoord kondigt hij het laatste nummer aan: het dromerige “Amsterdam Skyline” (uiteraard het nummer “Oslo Skyline”). Zo komen we na een majestueuze muzikaal avontuur door tijd en ruimte weer terug op aarde en vooral: verlangend naar een volgende reis.
Setlist: Shinkansen / Music! Dance! Drama! / Big City Music / Starfire / Bananfluer Overalt / One-Armed Bandit / Oban // Touch Of Evil // Oslo Skyline
voor meer info
STUFF.: Site / Facebook / Twitter / YouTube / Soundcloud / Bandcamp
Elephant9: Facebook
Jaga Jazzist: Site / Facebook / Twitter / Soundcloud
Verslag van Jaga Jazzist in Melkweg, Amsterdam op 03/11/2015
